TKw2
TKw2 w skansenie w Chabówce | |||
Inne oznaczenia | Pruski T 161 | ||
---|---|---|---|
Producent | Berliner Maschinenbau-Actien-Gesellschaft | ||
Lata budowy | 1916-1925 | ||
Układ osi | E h2t | ||
Wymiary | |||
Masa służbowa | 84,9 t | ||
Średnica kół napędnych | 1350 mm | ||
Napęd | |||
Trakcja | parowa | ||
Ciśnienie w kotle | 12 at | ||
Powierzchnia przegrzewacza | 45,30 m² | ||
Powierzchnia rusztu | 2,30 m² | ||
Średnica cylindra | 610 mm | ||
Skok tłoka | 660 mm | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Prędkość konstrukcyjna | 50 km/h | ||
Parametry użytkowe | |||
Rozstaw szyn | 1435 mm | ||
|
TKw2 – parowóz zaprojektowany przez Roberta Garbe, zaprezentowany na światowej wystawie w Malmö jako typ T161. Parowóz okazał się bardzo cenioną przez koleje pruskie konstrukcją i do 1924 wyprodukowano 1242 sztuki. Po I wojnie światowej Polska otrzymała 37 sztuk T161 oznaczonych przez PKP jako TKw1.
Po II wojnie światowej na inwentarz polskich kolei wpisano 129 lokomotyw[1]. Zostały oznakowane jako TKw2[1]. Parowozy wykorzystywano stacjach rozrządowych[1]. Ostatni parowóz został skreślony z inwentarza w grudniu 1976 roku[1]. Lokomotywa TKw2-57 przez lata była deponowana na terenie lokomotywowni w Bytomiu[1]. W późniejszym okresie została sprowadzona do Krzeszowic w związku z planami utworzenia skansenu[1]. W listopadzie 2007 roku została przewieziona do Krakowa[1]. W 1971 roku została sprzedana do kopalni w Bielszowicach. W 1982 roku została odstawiona[1]. Natomiast 1993 roku została przewieziona do skansenu w Chabówce[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Preußische Länderbahndampflokomotiven, [w:] BastianB. Königsmann BastianB., Pomnik parowóz - die polnischen Denkmaldampflokomotiven. Ein Reisefuhrer zu Geschichte, Geschichten und Gegenwart aller normalspurigen Museums- und Denkmaldampflokomotiven in Polen., Norderstedt: Books on Demand, 2020, s. 67-71, ISBN 978-3-7504-8852-6 (niem.).
Bibliografia
- Kraina Żywych Maszyn. [dostęp 2009-09-08].
- p
- d
- e