Ty5
Producent | Henschel | ||
---|---|---|---|
Lata budowy | 1939-1944 | ||
Układ osi | 1’E h2 | ||
Wymiary | |||
Masa pustego parowozu | 104,3 t | ||
Masa służbowa | 146,4 t | ||
Długość | 13 680 mm | ||
Długość z tendrem | 22 940 mm | ||
Wysokość | 4500 mm | ||
Rozstaw osi skrajnych | 18 890 mm | ||
Średnica kół napędnych | 1400 mm | ||
Średnica kół tocznych | 850 mm | ||
Napęd | |||
Trakcja | parowa | ||
Typ tendra | 26D5 | ||
Ciśnienie w kotle | 16 at | ||
Powierzchnia ogrzewalna kotła | 177,6 m² | ||
Powierzchnia przegrzewacza | 64,1 m² | ||
Powierzchnia rusztu | 3,9 m² | ||
Średnica cylindra | 600 mm | ||
Skok tłoka | 660 mm | ||
Pojemność skrzyni węglowej | 8/10t | ||
Pojemność skrzyni wodnej | 26m3 | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Moc znamionowa | 1195kW/1625hp | ||
Prędkość konstrukcyjna | 80 km/h | ||
|
Ty5 – niemiecki parowóz towarowy produkowany w latach 1939–1944 dla kolei niemieckich.
Historia
Parowozy towarowe Baureihe 50 zostały zaprojektowane do prowadzenia ciężkich pociągów towarowych. Pierwsza lokomotywa została przekazana w marcu 1939 roku. Zostało wyprodukowanych 3141 parowozów na zamówienie kolei niemieckich. Kursowały z pociągami towarowymi na terenach okupowanych. Po drugiej wojnie światowej 54 lokomotywy parowe były eksploatowane przez Polskie Koleje Państwowe do prowadzenia pociągów towarowych[1]. Ostatni parowóz skreślono z inwentarza parowozowni Poznań we wrześniu 1979 roku[2]. W krajach niemieckich dokonano wymiany kotłów parowych. Na zachodnioniemieckich kolejach zostały zamontowane spawane kotły z komorą spalania i spalinowe podgrzewacze systemu Franco-Crosti[3]. Niektóre parowozy kursowały z tendrem kabinowym[4]. Na kolejach wschodnioniemieckich zostały przebudowane na opalanie mazutem[5]. Kursowały na niemieckich szlakach do listopada 1987 roku. Parowozy były dodatkowo eksploatowane przez kilka krajów europejskich[1]. Kilka niemieckich parowozów zachowano jako eksponaty zabytkowe[6].
Konstrukcja
Do parowozu produkowano stalowy kocioł parowy konstrukcji Wagnera z przegrzewaczem Schmidta. Zastosowano dwa zawory bezpieczeństwa systemu Ackermanna oraz pompę tłokową z podgrzewaczem powierzchniowym umieszczonym przed kominem. Parowóz posiadał wiatrownice Wagnera oraz system ogrzewania do pociągów pasażerskich. Do hamowania lokomotywy został zainstalowany hamulec ciśnieniowy Knorra. W parowozie dodatkowo została zamontowana piasecznica ze sprężonym powietrzem oraz niskotonowa gwizdawka parowa[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Paweł Terczyński. Parowóz serii Ty5. „Świat Kolei”. 06/2002, s. 12-19. EMI-PRESS. ISSN 1234-5962. (pol.).
- ↑ Paweł Terczyński: Atlas parowozów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2003, s. 53. ISBN 83-901902-8-1.
- ↑ Franz Rittig. Die Baureihe 50.40 der Deutschen Bundesbahn. „Eisenbahn-Journal”. 07/2003, s. 13-15. Fürstenfeldbruck: Verlagsgruppe Bahn. ISSN 0171-3671.
- ↑ Udo Geum. Die Baureihe 50. „Eisenbahn-Journal”. 02/1988, s. 4-9. Fürstenfeldbruck: Verlagsgruppe Bahn. ISSN 0171-3671.
- ↑ Andreas Knipping. Fahrzeugportrait Baureihe 50. „Lok Magazin”. 10/2012, s. 13-15. München: GeraMond Verlag. ISSN 0458-1822.
- ↑ Horst Obermayer. Die Baureihe 50. „Eisenbahn-Journal”. 11/1992, s. 4-12. Fürstenfeldbruck: Verlagsgruppe Bahn. ISSN 0171-3671.
- p
- d
- e
Pośpieszne |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Osobowe |
| ||||||||||
Towarowe |
| ||||||||||
Tendrzaki osobowe |
| ||||||||||
Tendrzaki towarowe |
|
- Wikiprojekt:Transport szynowy