OKo1
| Ten artykuł od 2022-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
OKo1 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie | |||
Producent | Vulcan | ||
---|---|---|---|
Lata budowy | 1916-1924 | ||
Układ osi | 2'C2' | ||
Wymiary | |||
Masa służbowa | 37 t | ||
Długość | 14 800 mm | ||
Wysokość | 4260 mm | ||
Średnica kół napędnych | 1650 mm | ||
Średnica kół tocznych | 860 mm | ||
Napęd | |||
Trakcja | parowa | ||
Ciśnienie w kotle | 12 kG/cm² | ||
Powierzchnia ogrzewalna kotła | 138 m² | ||
Powierzchnia przegrzewacza | 42,2 m² | ||
Powierzchnia rusztu | 2,44 m² | ||
Średnica cylindra | 560 mm | ||
Skok tłoka | 630 mm | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Prędkość konstrukcyjna | 100 km/h | ||
|
OKo1 – tendrzak przystosowany do szybkiego ruchu pasażerskiego.
Jednakową prędkość w obydwóch kierunkach jazdy uzyskano przez dodanie dwóch dwuosiowych wózków. Jego prędkość maksymalna wynosi 100 km/h. Jest to konstrukcja pruska, produkowana przez firmę Vulcan ze Szczecina jako seria T18; w kolejach niemieckich nosiła oznaczenie serii 78.
Dla kolei niemieckich zbudowano 534 lokomotywy pod oznaczeniem 78 0-5, 8 maszyn dla kolei tureckich, a ostatnią tego typu wybudowano w 1939 dla prywatnych kolei. W Polsce skoncentrowane były w dyrekcji poznańskiej (MD Poznań Osobowa, Jarocin, Zbąszynek i in.)
Z PKP ostatnia została wycofana w 1975 roku z Zielonej Góry. Do celów muzealnych pozostawiono lokomotywę OKo1-3, która znajduje się w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
- p
- d
- e