Kolumna Zwycięstwa w Stargardzie
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Stargard | ||
Miejsce | |||
Typ obiektu | kolumna | ||
Projektant | I.W. Mozencew | ||
Fundator | Sowiecka Komendantura Wojenna Starogrodu | ||
Całkowita wysokość | 23 m | ||
Data budowy | lipiec 1945–1945-11-13 13 listopada 1945(dts) | ||
Data likwidacji | 2017-11-25 25 listopada 2017(dts) | ||
Położenie na mapie Stargardu | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego | |||
53°20′23″N 15°02′15″E/53,339722 15,037500 | |||
|
Kolumna Zwycięstwa (lub do 1989 roku Pomnik Wdzięczności[1]) w Stargardzie – nieistniejący pomnik, który znajdował się na Placu Wolności, był ostatnim elementem Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich.
Kolumna Zwycięstwa (wraz z cmentarzem i mauzoleum) została wzniesiona przez jeńców niemieckich według projektu I.W. Mozencewa na rozkaz Wojennej Rady 61 Armii. Cały kompleks został przekazany polskiej administracji 13 listopada 1945 roku[2].
Kolumna zbudowana była z konstrukcji żelbetonowej, mierzyła 23 m[3]. Kolumnę fragmentarycznie pokryto kamieniem. Na jej szczycie znajdował się Order „Zwycięstwo” otoczony laurem. Do kolumny z czterech stron prowadziły schody, a w przyziemiu pomnik otaczała ażurowa rotunda. Na kolumnie znajdowały się cztery płyty z płaskorzeźbami o tematyce wojennej, oraz cztery medaliony (w 2006 usunięto jeden, na którym znajdował się wizerunek Stalina). Pomnik był licznie zdobiony gwiazdami radzieckimi oraz sierpem i młotem.
W 2005 roku rozpoczęto starania mające na celu zburzenie (lub przeniesienie pomnika na Cmentarz Wojenny)[4]. W 2016 roku podjęto decyzję o przeniesieniu zabytku na cmentarz wojenny przy ulicy Reymonta[5]. W nocy z 29 na 30 listopada 2016 zdemontowano gwiazdę wieńczącą kolumnę[6]. Ostatecznie pomnik został zburzony 25 listopada 2017[7]. Wcześniej zabezpieczono część elementów zdobień, które do czasu podjęcia decyzji przez Wojewodę Zachodniopomorskiego o ich losie tymczasowo zdeponowano w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Stargardzie[8].
Zobacz też
- Zabytki w Stargardzie
Przypisy
- ↑ J. Zenkner: Stargard. Klejnot na Pomorskim Szlaku. Stargard: 2006, s. 108.
- ↑ J Aniszewska: Dawny Stargard. Miasto i jego mieszkańcy. Stargard: 2000, s. 166.
- ↑ Zenkner J., op cit. s. 109
- ↑ Lichota P.: Stalin trzyma się mocno. rmf24.pl, 2005-02-16. [dostęp 2010-04-06]. (pol.).
- ↑ MM: Kolumnę przeniosą na cmentarz. rii.pl, 13.06.2016. [dostęp 2016-06-18].
- ↑ Stargard: Demontaż Kolumny Zwycięstwa. tvn24.pl, 2016-11-30. [dostęp 2016-11-30].
- ↑ Redakcja Twoje Radio 90.3 FM: Rozbiórka Kolumny Zwycięstwa w Stargardzie w toku. Zdania mieszkańców miasta podzielone. twojeradio.fm, 2017-11-25. [dostęp 2017-11-25]. (pol.).
- ↑ Stargard: Demontaż Kolumny Zwycięstwa. szczecin.tvp.pl, 2017-11-25. [dostęp 2017-11-25].
- p
- d
- e
- Ratusz miejski
- Arsenał
- Prochownia
- Kamienica przy Rynku Staromiejskim 3
- Kamienica przy Rynku Staromiejskim 4
- Kamienica przy ul. Śląskiej 1
- Krzyż pokutny
- Odwach
- Spichlerz
- Pałac Giżynek
- Plebania Kolegiaty NMP
- Dom Protzena
- Dom Rohledera
- Dom Strzelecki
- Dom Zakonny Towarzystwa Chrystusowego
- Willa Karowów
- Wieża ciśnień
- Mały Młyn
- Czerwone koszary
- Dworzec kolejowy
- Stargardzka Kolej Wąskotorowa
- Kolumna Zwycięstwa
- kursywą zaznaczono obiekty nieistniejące