Ypsilon Pegasi
υ Peg | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 23h 25m 22,784s[1] | ||||||||||||||||||||
Deklinacja | +23° 24′ 14,76″[1] | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
Odległość | 170,4 ± 1,6 ly | ||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | 36,12 ± 0,12 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna | −8,59 ± 0,92 km/s[1] | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | olbrzym | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy | F8 III[2] | ||||||||||||||||||||
Temperatura | 5920 K[3] | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Ypsilon Pegasi (Alkarab, υ Peg) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pegaza, odległa od Słońca o ok. 365 lat świetlnych.
Nazwa
Gwiazda ta, wraz z sąsiednią Tau Pegasi, była określana nazwą Alkarab, wywodzącą się od arabskiego الكرب al-karab i oznaczającą „linę od wiadra” („wiadrem”, الدلو al dalw, był dla Arabów asteryzm Wielkiego Kwadratu Pegaza, złożony z gwiazd Alfa, Beta, Gamma Pegasi oraz Alfa Andromedae). Perski astronom Abd Al-Rahman Al Sufi nazywał te dwie gwiazdy Saʽd al Naʽamah, co przypuszczalnie wywodzi się od al Naʽāim, „kraty nad studnią” i jest innym nawiązaniem do arabskiego wyobrażenia wiadra i studni[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Alkarab dla określenia tej gwiazdy[5].
Charakterystyka
Ypsilon Pegasi to żółtobiały olbrzym należący do typu widmowego F8[2]. Jego temperatura to 5920 K, wyższa niż temperatura fotosfery Słońca[3]. Gwiazda ta cechuje się szybkim ruchem własnym[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Ypsilon Pegasi w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b R.O. Gray, M.G. Napier, L.I. Winkler. The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars. „Astronomical Journal”. 121 (4), s. 2148-2158, 2001. DOI: 10.1086/319956. Bibcode: 2001AJ....121.2148G.
- ↑ a b R.O. Gray, P.W. Graham, S.R. Hoyt. The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. II. Basic Parameters of Program Stars and the Role of Microturbulence. „Astronomical Journal”. 121 (4), s. 2159-2172, 2001. DOI: 10.1086/319957. Bibcode: 2001AJ....121.2159G.
- ↑ Pegasus. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 329. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-05].