SZD-31 Zefir 4
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Bogumił Szuba | ||
Typ | szybowiec wyczynowy | ||
Konstrukcja | mieszana | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 7 grudnia 1967 | ||
Liczba egz. | 3 | ||
Liczba wypadków • w tym katastrof |
| ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 19 m | ||
Wydłużenie | 23 | ||
Długość | 8 m | ||
Wysokość | 2,1 m | ||
Powierzchnia nośna | 15,7 m² | ||
Profil skrzydła | NACA 66/215/-416 | ||
Masa | |||
Własna | 435 kg | ||
Startowa | 530 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość minimalna | 72 km/h | ||
Prędkość dopuszczalna | 240 km/h | ||
Prędkość min. opadania | 0,68 m/s przy 102 km/h | ||
Doskonałość maks. | 42 przy 84 km/h | ||
Współczynnik obciążenia konstrukcji | +6 / -3 g | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
|
SZD-29 Zefir 4 – polski jednomiejscowy wyczynowy szybowiec zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.
Historia
Bogumił Szuba opracował ostatni szybowiec z rodziny Zefirów w 1967 r. Konstrukcja była przewidziana do udziału w zawodach i do lotów rekordowych w klasie otwartej.
W stosunku do poprzedniej wersji Zefir 4 miał zmienione pokrycie sterów, lotek i klap na płócienne co pozwoliło poprawić ich wyważenie oraz zmniejszyć masę usterzenia wysokości. Usterzenie kierunku zostało przekonstruowane tak aby dać możliwość przesunięcia steru wysokości do góry, co ułatwiało lądowanie w przygodnym terenie. W Zefirze 4 konstruktorzy przywrócili hamulce aerodynamiczne w skrzydłach[1].
Prototyp o znakach rejestracyjnych SP-2417 został oblatany przez Adama Zientka w dn. 7 grudnia 1967 r. na lotnisku w Bielsku[2].
Zbudowano dwa dodatkowe egzemplarze (SP-2518, SP-2519), które wzięły udział w szybowcowych mistrzostwach świata w Lesznie. W tym mistrzostwach Jan Wróblewski zajął 14 a Mirosław Królikowski 28 miejsce[3]. Jako przyczynę niepowodzenia startu Polaków postrzegano niewielki nalot pilotów na nowym typie szybowca, niekorzystne warunki termiczne oraz niewłaściwa budowa hamulców aerodynamicznych[1].
Z uwagi na brak sukcesów oraz wdrożenie do produkcji innych konstrukcji szybowiec Zefir 4 nie został skierowany do produkcji seryjnej.
Doświadczenia zdobyte przy konstruowaniu tego szybowca wykorzystano przy późniejszych konstrukcjach. Problemy z hamulcami aerodynamicznymi doprowadziły do pracowania hamulców umieszczonych wyłącznie na górnej powierzchni skrzydła. Skrzydła z rozbitego Zefira 4 stały się podstawą do skonstruowania dwumiejscowego szybowca wyczynowego SZD-40 Halny[1].
Egzemplarz o znakach rejestracyjnych SP-2519 jest użytkowany przez Aeroklub Gliwicki.
Konstrukcja
Jednomiejscowy grzbietopłat o konstrukcji mieszanej[4].
Skrzydło drewniane, dwudzielne o konstrukcji skorupowej, bezdźwigarowej. Wyposażone w dwudzielne lotki bezszczelinowe z hamulcami aerodynamicznymi oraz sześciodzielne klapy szczelinowe.
Kadłub konstrukcji wręgowo-podłużnicowej kryty sklejką - powierzchnie nierozwijalne laminatem szklanym. Na końcu kadłuba mieści się spadochron hamujący jednorazowego użytku. Zaczep do holu u dołu kadłuba pod sterownicą. Kabina zakryta jednoczęściową limuzyną otwieraną na prawo. Za fotelem pilota umieszczony bagażnik oraz miejsce na radiostację i barograf.
Usterzenie wysokości dwudzielne.
Podwozie jednotorowe, koło główne chowane w locie, amortyzowana płoza ogonowa.
Wyposażenie kabiny: radiostacja RS-3, barograf, busola, prędkościomierz, wariometr, wysokościomierz i wskaźnik tlenu, zakrętomierz i sztuczny horyzont, aparatura tlenowa SAT-5.
Przypisy
- ↑ a b c Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 85
- ↑ https://archive.ph/20120912120246/http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/pszd31.htm SZD-31 Zefir 4 dostęp 2018-05-14
- ↑ 11 SZYBOWCOWE MISTRZOSTWA ŚWIATA. [dostęp 2018-12-17]. (pol.).
- ↑ SZD-31 "Zefir 4", 1967. [dostęp 2018-12-17]. (pol.).
Bibliografia
- Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 83-86,
- Jerzy Śmielkiewicz, Problemy rozwoju szybowców Zefir, Polska Technika Lotnicza Materiały Historyczne, 26(9/2006)]
Linki zewnętrzne
- SZD-31 Zefir 4
- Fotograficzny Rejestr Szybowców
- SZD-31 "Zefir 4", 1967
- p
- d
- e