Oksamnichina

Oksamnichina
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
1,2,3,4-tetrahydro-2-izopropyloaminometylo-7-nitro-6-chinolilometanol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H21N3O3

Masa molowa

279,33 g/mol

Wygląd

żółtopomarańczowe kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

21738-42-1

PubChem

4612

DrugBank

DB01096

SMILES
CC(C)NCC1CCC2=CC(=C(C=C2N1)[N+](=O)[O-])CO
InChI
InChI=1S/C14H21N3O3/c1-9(2)15-7-12-4-3-10-5-11(8-18)14(17(19)20)6-13(10)16-12/h5-6,9,12,15-16,18H,3-4,7-8H2,1-2H3
InChIKey
XCGYUJZMCCFSRP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
820 mg/l[2]
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalny w acetonie, chloroformie i metanolu[1]
Temperatura topnienia

149 °C[1]

logP

2,24[2]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Dawka śmiertelna

LD50 30 mg/kg (doustnie, szczur)[3]

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

P02BA02, QP52AA02

Farmakokinetyka
Działanie

przeciwrobacze

Okres półtrwania

1–2,5 h[2][4]

Metabolizm

prawdopodobnie wątrobowy[2] do nieaktywnych metabolitów[4]

Wydalanie

z moczem[4]

Multimedia w Wikimedia Commons

Oksamnichinaorganiczny związek chemiczny, lek stosowany w schistosomatozie wywołanej przez przywry Schistosoma mansoni.

Działania niepożądane

  • ból głowy
  • zawroty głowy
  • senność
  • drgawki
  • czerwone zabarwienie moczu

Po zażyciu leku nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych.

Dawkowanie

Dawka lecznicza wynosi 20 mg/kg masy ciała na dobę w 2 dawkach podzielonych przez 1 dzień.

Preparaty

  • Vansil, Mansil.

Przypisy

  1. a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-430, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).
  2. a b c d Oxamniquine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01096 [dostęp 2020-06-23]  (ang.).
  3. Oxamniquine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2020-06-23]  (ang.).
  4. a b c Martindale. The Complete Drug Reference, Sean C.S.C. Sweetman (red.), wyd. 36, Pharmaceutical Press, 2009, ISBN 978-0-85369-840-1 .
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
P02: Leki przeciwrobacze
P02B – Leki przeciw przywrom
P02BA – Pochodne chinoliny
P02BB – Związki fosforoorganiczne
  • metrifonat
P02BX – Inne
P02C – Leki przeciw nicieniom
P02CA – Pochodne benzimidazolu
P02CB – Piperazyna i pochodne
P02CC – Pochodne tetrahydropirymidyny
P02CE – Pochodne imidazotiazolu
P02CF – Awermektyny
P02CX – Inne
  • pirwinium
  • befenium
  • moksydektyna
P02D – Leki przeciw tasiemcom
P02DA – Pochodne kwasu salicylowego
P02DX – Inne
  • dezaspidyna
  • dichlorofen

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.