Cerkiew św. Mikołaja w Czaszynie
nr rej. A-34 z 14.12.2000[1] | |||
Widok ogólny (wrzesień 2023) | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Czaszyn | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Rodzaj | cerkiew | ||
Wezwanie | |||
Historia | |||
Data budowy | 1835 | ||
Data poświęcenia | 1954 | ||
Data likwidacji | 2010 | ||
Data reaktywacji | 07.2016 | ||
Dane świątyni | |||
Styl | łemkowski | ||
Budulec | kamień rzeczny | ||
Stan obecny | kaplica pogrzebowa | ||
Położenie na mapie gminy Zagórz | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |||
49°26′30″N 22°12′44″E/49,441667 22,212222 | |||
| |||
Strona internetowa |
Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy w Czaszynie – cerkiew z 1835 istniejąca na miejscu wcześniejszej, z XVIII wieku. Była użytkowana najpierw przez grekokatolików, a po wysiedleniu Ukraińców w 1946 roku - przez parafię rzymskokatolicką do czasu wybudowania nowego kościoła parafialnego w 2010 roku. Od lipca 2016 w budynku mieści się kaplica pogrzebowa wyposażona w chłodnię podwójną.
Historia
Cerkiew została zbudowana z inicjatywy właścicielki wsi Czaszyn Apolonii Łemkowskiej na miejscu wcześniejszej budowli tego typu. Po akcji „Wisła” i wywiezieniu ludności greckokatolickiej została zaadaptowana na kościół obrządku łacińskiego. W latach 1954 i 1969 był on remontowany, co praktycznie usunęło z bryły budynku elementy charakterystyczne dla budownictwa cerkiewnego.
Architektura
Była cerkiew w Czaszynie jest jednonawowa, po przebudowach w II poł. XX wieku straciła dwie kopuły na rzecz sygnaturki położonej nad nawą i wieży nad przedsionkiem. Zatarła się również wyraźna niegdyś trójdzielność bryły. Z zewnątrz malowana na biało, wewnątrz cerkiew posiadała pierwotnie bogatą dekorację malarską, z której do dnia dzisiejszego zachowała się polichromia Opieki Matki Bożej. Oryginalny ikonostas nie przetrwał do naszych czasów, w kościele znajduje się jedynie ołtarz Matki Bożej w nawie bocznej.
Cerkiew przed remontem
- Elewacja boczna
- Widok od strony prezbiterium
- Wnętrze
Remont
Budynek w ostatnich latach jest poddawany pracom renowacyjnym aby przywrócić mu dawny blask. W 2021 roku wymieniono dach kryjąc go blachą tytanowo-cynkową i wykonano instalację odgromową. W 2022 roku wykonano odwodnienie budynku, naprawę fundamentów a także nowe tynki przy posadzce w środku budynku[2]. W roku 2023 odnowiono elewację budynku, wymieniono drzwi wejściowe jak również wykonano malowanie podbitki i wież. W roku 2024 wykonano wymianę instalacji elektrycznej i malowanie wnętrza świątyni.[3]
Cerkiew po remontach w latach 2023 i 2024
- Widok od północnego wschodu
- Widok od południowego zachodu
- Widok od prezbiterium
- Wnętrze - widok spod chóru
- Wnętrze - widok z za ołtarza
- Krzyż na tylnej ścianie
Zobacz też
Przypisy
inn
Bibliografia
- StanisławS. Kryciński StanisławS., Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Rewasz, 2005, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051 .
- p
- d
- e