Bukowe Berdo

Bukowe Berdo
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

Muczne

Pasmo

Bieszczady, Karpaty

Wysokość

1311 m n.p.m. inne źródła 1312[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bukowe Berdo”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bukowe Berdo”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bukowe Berdo”
Ziemia49°05′35″N 22°44′26″E/49,093056 22,740556
Multimedia w Wikimedia Commons

Bukowe Berdo – masyw górski w polskich Bieszczadach w postaci podłużnego pasma (kierunek przebiegu: NW-SE) o trzech kulminacjach: 1201 (Szołtynia[2][3]), 1238 (Połonina Dźwiniacka[2][3]) oraz 1311 m (Bukowe Berdo, w niektórych przewodnikach również nazywana Połoniną Dźwiniacką, np [4]). Charakteryzuje się liczną obecnością piaskowcowych skałek. Szczytowe partie zajmuje połonina. Południowo-zachodni stok opada bezpośrednio do doliny Terebowca, natomiast północne i pn.-wsch. zbocza przechodzą w rozczłonkowane grzbiety m.in. Obnogi (1081 m), Grandysowej Czuby (1026 m) i Mucznego (861 m). Bukowe Berdo poprzez płytką przełęcz łączy się z masywem Krzemienia. Z góry, szczególnie z najwyższego wierzchołka, rozciąga się rozległy widok na północ i wschód, głównie na tereny ukraińskie. Grzbietem (z ominięciem wierzchołka 1238 m) wiedzie niebieski szlak turystyczny na odcinku Otryt – Wołosate, z którym na północny zachód od kulminacji 1201 m łączy się żółty szlak z Mucznego. W dolnej części połoniny wysokość wynosi 1150 m n.p.m.[5]

Roślinność

Partie grzbietowe poniżej Połoniny Dźwiniackiej masowo porasta krzewiasta forma jarzębiny, co szczególnie efektownie wygląda jesienią, gdy dojrzeją na czerwono jej owoce. Ciekawa flora. Występuje tutaj m.in. kilka bardzo rzadkich gatunków: groszek wschodniokarpacki, dzwonek szerokolistny, turzyca dacka, turzyca skalna, zaraza macierzankowa[6].

  • Widok z wierzchołka 1201 m na wierzchołek 1311 m oraz Krzemień
    Widok z wierzchołka 1201 m na wierzchołek 1311 m oraz Krzemień
  • Bukowe Berdo
    Bukowe Berdo
  • Widok z Beniowej (od lewej): na Kopę Bukowską, Krzemień i Bukowe Berdo
    Widok z Beniowej (od lewej): na Kopę Bukowską, Krzemień i Bukowe Berdo

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny niebieski niebieski na odcinku Pszczeliny-Widełki – Bukowe Berdo – Krzemień (czasy przejścia do wierzchołka 1311 m):
  • z Pszczelin-Widełek 3.45 h
  • z Krzemienia 0.20 h
szlak turystyczny żółty Muczne – wierzchołek 1201 m:
  • z Mucznego 1.15 h, na szczyt 1311 m dalej niebieskim szlakiem ok. 1 h.

Przypisy

  1. Trasa 6 – Tarnica, Krzemień, Bukowe Berdo z Wołosatego i Pszczelin, [w:] PiotrP. Sieńko PiotrP. i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 67, ISBN 978-83-89580-21-4  (pol.).
  2. a b Mapa szlaków turystycznych w górach. Planowanie i kalkulator tras [online], mapa-turystyczna.pl [dostęp 2019-01-28]  (pol.).
  3. a b Mapy.cz [online], Mapy.cz [dostęp 2019-01-28] .
  4. Krukar 2016 ↓, s. 76.
  5. Trasa 6 – Tarnica, Krzemień, Bukowe Berdo z Wołosatego i Pszczelin, [w:] PiotrP. Sieńko PiotrP. i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 68, ISBN 978-83-89580-21-4  (pol.).
  6. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

Bibliografia

  • Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK S. A. ISBN 83-7329-436-8.
  • Bieszczady Wysokie. Panoramy widokowe, schematy szlaków turystycznych. Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT. ISBN 83-895-80-00-4.
  • Wojciech Krukar, i inni: Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty.. Wyd. XV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2016. ISBN 978-83-62460-79-3.
  • p
  • d
  • e
Najwyższe szczyty Bieszczadów Zachodnich

  • p
  • d
  • e
Szczyty i masywy górskie Bieszczadów Zachodnich
Pasmo połonin
Połonina Wetlińska
ze Smerekiem
Połonina Wetlińska
  • Smerek
Połonina Caryńska
Połonina Caryńska
Grupa Tarnicy i Halicza
Pasmo graniczne
Pasmo Łopiennika i Durnej
Wysoki Dział
Inne
  • PWN: 3881813