Zlatićevo

Zlatićevo

Osnovni podaci
Država	Srbija
Upravni okrug	Jablanički
Opština	Vlasotince
Stanovništvo
Stanovništvo (2022)	200
Geografija
Koordinate	42°57′22″N 22°15′19″E / 42.956166°N 22.255333°E / 42.956166; 22.255333
Nadmorska visina	705 m
Zlatićevo Zlatićevo (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj	016
Registarska oznaka	VL

Koordinate: 42° 57′ 22" SGŠ, 22° 15′ 19" IGD

Zlatićevo je naselje u Opštini Vlasotince u Jablaničkom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 200 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 315 stanovnika).

Selo je na zaravni na nadmorskoj visini između 600 i 800 metara, okrenuto ka jugu, u zavetrini i uvek izloženo suncu. Naselje je dobilo naziv po rudi zlata, koja je kopana u vreme Rimljana. Livnica (tarapana) je bila u Prekop gradu.

Selo je elektrificirano. Postoji vodovod sa izvora. Izgrađen je makadamski put koji selo povezuje sa Vlasotincem preko Donjeg Dejana. U selu je nekada postojala potkivačka i kovačka radnja. Zlatićevo ima prodavnicu, zadružni dom i četvorogodišnju osnovnu školu, koja je otvorena posle Drugog svetskog rata. Nekada puna, škola u današnje vreme ima mali broj đaka iz Zlatićeva, Predanče i Javorja. Zadružni dom sela služio je organizaciji manifestacija, priredba i igranki zimi, u vreme raspusta i državnih praznika.

Kod “krsta” je postavljeno spomen obeležje svim poginulim i žrtvama terora od Bugara i Nemaca u Drugom svetskom ratu iz Zlatićeva, Jakovljeva, Predanče, Ravnog Dela i Gornjeg Dejana i Đorđina. Na tom mestu se sve do pred kraj XX veka slavio državni praznik 7. jul kao dan ustanka u Srbiji.

Gašenje seoskog vašara u kome se nekad slivala mladost u šarenilu sa svih strana ovog dela Povlasinja doprinelo je u nekom smislu opustošenju sela. U prethodnim vremenima se tu igralo uz pleh muziku i harmonikaše na nekoliko kola.

Stanovništvo i genealogija

Zlatićevci su poreklom iz Dejana. Alabirci (Đokići) su došli sa Kopaonika prvo u Dejan, pa se preselili u Zlatićevo. Po kazivanjima Toze Arsića (*1881.) Đoka Rabudžinski je uvek nosio za pojas rabus i četrdeset godina bio turski kmet u široj okolini sve do Niša. Pomagao je hajduke pa je potom optužen jer je ubio turskog bega. Sam je sebi presudio i otrovao se. Sahranjen je na tromeđi Zlatićeva, Svođa i Jakovljeva. Od njega potiču Gluscinci, Rabudžinci, Badžinci i Milenkovići.

Boškovci su iz Vlasine i Donjeg Dejana. Živkovci su se naselili iz Donje Lopušnje 1804. godine. Tamo su prvo pobegli iz Niša u mahalu Saramandici. Gruinci (Aleksići) su preklom iz Gare, a Čubrikinci (Stankovići) iz Svođa.

Upadljiva je dugovečnost meštana Zlatićeva: Mladen Grujić (116 godina), Mijalko Badžić (112 godina), Kita Mladenović (103. godine), Cone Gluvac (100 godina).

Mnogi meštani su se naselili posle oslobođenja od Turaka 1878. godine iz Gara i sa vlasinske oblasti. U Zlatićevu je bilo nekoliko napuštenih turskih kuća, koje su zauzete od strane doseljenika. U to vreme dolaze Ilići, Ranđelovići, Veličkovići, Miloševići, Boškovići, Stojanovići, Mladenovići i Arsići. Mnoge familije su se odselile u Vlasotince i Veliku Plani.

Nekada su u Zlatićevu, Dejanu i Predanči bili poznati stočari, koji su “iljadili” svoje stado, koje je paslo na padinama Bukove glave i dobropoljskih i kozilskih čuka, Danas nažalost više i nema ovaca u ovom kraju na početku XXI veka.

U stara vremena Zlatićevci su bili kovači, pinteri, terzije i ciglari majstori. Posle Drugog svetskog rata živelo se siromašno, pa su mnogi išli u pečalbu kao dlakari, pinteri i ciglari. Berba žutog kukuruza u Vojvodini bila je poseban svakogodišnji posao. Sedamdesetih godina XX. veka pojavom privatnih preduzimača išlo se u ciglare i zidare. To nije zaustavilo migracije u Vlasotince, Veliku Planu, Beograd i druga mesta u Srbiji.

Mahala Čuka

Mahala Čuka je planinski zaselak Zlatićeva na mestu gde je bilo latinsko groblje. Braća Nikola i Krsta iz Boljara, doselili su se u Zlatićevo, gde su kao stočari imali kolibe u mahali Čuka, da bi se potom preselili sa svojim porodicama. Inače, njihove porodice vode poreklo sa Kosova odakle su preko Boljara naselile mahalu. Nikolini sinovi su bili Ilija, Stanija i Đorđe (današnje porodice Ilić i Mladenović). Krstini sinovi su bili Aranđel i Zlatko (današnje porodice Ranđelović i Zlatković). U mahali Čuka živi i porodica Jovanović. Godine 2011. ovaj zaselak ima tek 14 meštana.

U blizini mahale se u 6. veku nalazio rimski grad vizantijsko utvrđenje. Tu je bilo 30-40 kuća Rimljana, a groblje je bilo na kosoj strani mahale (sa desne strane reke Bistrice). Meštane koju su kasnije naselili ovaj kraj su iz tog razloga zvali latini. U predelu Košare od mahale Čuka prema reci Bistrici, između mahale Predanča i sela Javorje, postoji Boškov kamen i srpsko groblje čija starost nije ispitana.

Demografija

U naselju Zlatićevo živi 168 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 46,3 godina (42,5 kod muškaraca i 50,6 kod žena). U naselju ima 77 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,60.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka

Demografija

Godina	Stanovnika




1948.	305	^[1]
1953.	309
1961.	326
1971.	459
1981.	349
1991.	315	315
2002.	200	200

Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi	199	99.5%
Rumuni	1	0.5%
nepoznato	0	0.0%

Stanovništvo prema polu i starosti ^[2]


	m	ž
?	0	1
80+	3	4
75-79	3	6
70-74	10	10
65-69	9	18
60-64	6	8
55-59	2	1
50-54	7	5
45-49	8	7
40-44	7	3
35-39	8	6
30-34	6	3
25-29	9	5
20-24	5	4
15-19	6	3
10-14	5	5
5-9	8	3
0-4	3	3
prosek	42.5	50.6

Domaćinstva

**Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	49	50	60	102	93	92	77

**Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosečan broj članova
Broj domaćinstava	17	30	12	9	6	1	1	1	-	-	2.60

Domaćinstva

**Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	89	24	58	4	3	-	84

**Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosečan broj članova
Broj domaćinstava	6	59	18	1	-

Stanovništvo prema delatnosti koju obavlja

Pol	Ukupno	Poljoprivreda, lov i šumarstvo	Ribarstvo	Vađenje rude i kamena	Prerađivačka industrija	Proizvodnja i snabdevanje...	Građevinarstvo	Trgovina	Hoteli i restorani	Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški	48	32	-	-	-	-	14	1	-	-
Ženski	21	17	-	-	-	-	-	1	-	-
Oba	69	49	-	-	-	-	14	2	-	-
Pol	Finansijsko posredovanje	Nekretnine	Državna uprava i odbrana	Obrazovanje	Zdravstveni i socijalni rad	Ostale uslužne aktivnosti	Privatna domaćinstva	Eksteritorijalne organizacije i tela	Nepoznato
Muški	-	-	-	-	-	-	-	-	1
Ženski	-	-	-	2	-	-	-	-	1
Oba	-	-	-	2	-	-	-	-	2

Reference

↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7