Zatoczek moczarowy
Anisus spirorbis | |||||
(Linnaeus, 1758) | |||||
Muszle formy o grubości 2,2 mm | |||||
Systematyka | |||||
Domena | eukarionty | ||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||||
Typ | mięczaki | ||||
Gromada | ślimaki | ||||
Rząd | nasadooczne | ||||
Rodzina | zatoczkowate | ||||
Rodzaj | Anisus | ||||
Gatunek | zatoczek moczarowy | ||||
| |||||
|
Zatoczek moczarowy (Anisus spirorbis) – gatunek ślimaka wodnego z rodziny zatoczkowatych (Planorbidae).
Muszla jasnorogowa, połyskująca z prążkami przyrostów, dołem płaska z krawędzią lub obła, górą zagłębiająca się. Skrętów 4,5 do 5,5, otwór zwykle eliptyczny z białą wargą. Szerokość 5–7, rzadko do 8 mm, grubość 1,2 do 1,8 mm. Niektóre muszle osiągają grubość 2,2 mm. Ciało ciemno ubarwione ze znacznie jaśniejszymi czułkami.
Gatunek palearktyczny, występujący od Europy Zachodniej i Północnej na południe po Włochy i na wschód po Syberię[2].
Ślimak żyje w drobnych zbiornikach wodnych o mulistym dnie, rowach o słabym przepływie i gęstej roślinności. Najliczniej występuje w północnej i środkowej Polsce, na południu notowany z pojedynczych stanowisk (gatunek słabo zbadany).
Przypisywana mu odporność na wysychanie może być cechą mylonego z nim Anisus leucostomus.
Jaja składa w 2 mm kokonach po ok. 15 szt. Jeden ślimak składa ok. 85 jaj. Po 2 tygodniach (zależnie od temperatury wody), w kwietniu, wykluwają się młode wielkości 0,5–0,6 mm. Do rozrodu przystępują w następnym roku. Odżywiają się glonami i rozkładającymi się szczątkami roślin. Żyją ok. 2 lat.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
- Piechocki A., Ślimaki z cyklu Fauna Słodkowodna Polski, Warszawa 1979, ISBN 83-01-01143-2
- BioLib: 2582
- EUNIS: 28
- GBIF: 4562145
- identyfikator iNaturalist: 338180
- NCBI: 419057
- CoL: 5V4XF