Złota reguła akumulacji kapitału
Złota reguła akumulacji kapitału określa stopę oszczędności, która maksymalizuje wielkość konsumpcji w gospodarce znajdującej się w stanie ustalonym w modelu wzrostu Solowa. Jej autorem jest Edmund Phelps. Na ścieżce zrównoważonego wzrostu konsumpcja równa się produktowi pomniejszonemu o inwestycje odtworzeniowe. Przy ustalonych wartościach przyrostu naturalnego (n), tempa postępu technologicznego (g) oraz amortyzacji istnieje tylko jedna taka wartość kapitału (k), dla której gospodarka znajduje się w stanie stacjonarnym. Wartość ta zależy od stopy oszczędności (s). Możemy zatem zapisać, że wartość konsumpcji per capita w stanie ustalonym wynosi:
Ponieważ w stanie stacjonarnym:
można obliczyć wartość konsumpcji daną przez:
Po obustronnym zróżniczkowaniu po zmiennej k otrzymujemy
Aby doprowadzić do stanu zrównoważonego wzrostu, w którym ilość kapitału zgodna jest ze złotą regułą, rząd powinien wpływać na zmianę stopy oszczędności.
Linki zewnętrzne
- http://coin.wne.uw.edu.pl/~sledziewska/zrodla%20wzrostu%20dochodu%20realnego%20model%20Solow.pdf
- p
- d
- e
Typ |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Forma |
| ||||||
Produkcja |
| ||||||
Budowa |
| ||||||
Tekst |
| ||||||
Zdobnictwo |
| ||||||
Zawody | |||||||
Obieg |
| ||||||
Znaki własnościowe |
| ||||||
Konserwacja |
| ||||||
Powielanie |