Wzór sumacyjny Abela

Wzór sumacyjny Abela (także: sumowanie przez części Abela) – tożsamość wykorzystywana w analitycznej teorii liczb. Swoją nazwę nosi po nazwisku Nielsa Henrika Abela[1].

Treść

Niech ( a n ) n = 0 {\displaystyle (a_{n})_{n=0}^{\infty }} będzie ciągiem liczb rzeczywistych lub zespolonych. Oznaczmy

A ( t ) = 0 n t a n . {\displaystyle A(t)=\sum _{0\leqslant n\leqslant t}a_{n}.}

Ponadto, niech f : [ x , y ] C {\displaystyle f\colon [x,y]\to \mathbb {C} } będzie ciągłą funkcją całkowalną dla liczb rzeczywistych y > x 0. {\displaystyle y>x\geqslant 0.} Wówczas zachodzi równość

x < n y a n f ( n ) = A ( y ) f ( y ) A ( x ) f ( x ) x y A ( t ) f ( t ) d t . {\displaystyle \sum _{x<n\leqslant y}a_{n}f(n)=A(y)f(y)-A(x)f(x)-\int _{x}^{y}A(t)f'(t)dt.}

Wzór można udowodnić, stosując całkowanie przez części całki Riemanna-Stieltjesa funkcji A {\displaystyle A} i f . {\displaystyle f.}

Przypisy

  1. Tom M.T.M. Apostol Tom M.T.M., Introduction to Analytic Number Theory, „Undergraduate Texts in Mathematics”, 1976, DOI: 10.1007/978-1-4757-5579-4, ISSN 0172-6056 .