Wydmoskocz Przewalskiego
Brachiones przewalskii[1] | |||
(Büchner, 1889) | |||
Wydmoskocz Przewalskiego na fragmencie ilustracji z 1889 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | myszowate | ||
Podrodzina | myszoskoczki | ||
Plemię | Gerbillini | ||
Rodzaj | Brachiones | ||
Gatunek | wydmoskocz Przewalskiego | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6] | |||
najmniejszej troski | |||
|
Wydmoskocz Przewalskiego[7] (Brachiones przewalskii) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
Wydmoskocz Przewalskiego występuje w północno-zachodniej Chińskiej Republice Ludowej (Sinciang, Gansu i zachodnia Mongolia Wewnętrzna)[8].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1889 roku rosyjski zoolog Eugen Büchner nadając mu nazwę Gerbillus przewalskii[3]. Holotyp pochodził z Lob-nor, w Sinciang, w Chińskiej Republice Ludowej[9]. Jedyny przedstawiciel rodzaju wydmoskocz[7] (Brachiones) który opisał w 1925 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas[2].
B. przewalskii pierwotnie został opisany w rodzaju Gerbillus, ale na podstawie danych morfologicznych wyodrębniono go do monotypowego rodzaju[8][10]. Badania molekularne[11] potwierdziły ważność Brachiones i jego pokrewieństwo z niektórymi taksonami z rodzaju Meriones – taka analiza taksonomiczna została przedstawiona wcześniej w badaniach morfologicznych[8][10]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[8].
Etymologia
- Brachiones: gr. βραχιων brakhiōn, βραχιονος brakhionos „ramię”[12][13].
- przewalskii: Nikołaj Michajłowicz Przewalski (1839–1888), generał Armii Imperium Rosyjskiego, podróżnik, przyrodnik działający w Azji Środkowej[14].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 67–103 mm, długość ogona 56–78 mm, długość ucha 6–9 mm, długość tylnej stopy 22–24 mm; masa ciała 12–42 g[10].
Przypisy
- ↑ Brachiones przewalskii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. The generic position of Gerbillus przewalskii, Büchner. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 16, s. 548, 1925. DOI: 10.1080/00222932508633346. (ang.).
- ↑ a b E. Büchner: Научные результаты путешествий Н. М. Пржевальскаго по Центральной Азии, изданные на средства, пожалованныя Его Императорским Высочеством Государем наследником цесаревичем Николаем Александровичем, Императорскою академиею наук / Wissenschaftliche Resultate der von N. M. Przewalski nach Central-Asien Unternommenen Reisen. Cz. Отдел зоологический I / Zoologischer Theil I: Млекопитающія / Saugethiere. Санктнетербургъ / St. Petersburg: Продается у Комисюнеровъ Императорской Академіи Наукъ / Comissionäre Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, 1889, s. 51. (ros. • niem.).
- ↑ G.S. Miller. A new gerbille from eastern Turkestan. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 13, s. 163, 1900. (ang.).
- ↑ В.Г. Гептнер. Заметки о песчанках (Mammalia, Rodentia). VII. О формах и географическом распределении рода Brachiones Thos. „Сборник трудов зоологического музея МГУ”. 1, s. 8, 1934. (ros.).
- ↑ A.T. Smith & C.H.A.T.S.& C.H. Johnston A.T. Smith & C.H.A.T.S.& C.H., Brachiones przewalskii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-17] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 259. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Brachiones przewalskii. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-18].
- ↑ a b c Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ M. Ito, W. Jiang, J.J. Sato, Q. Zhen, W. Jiao, K. Goto, H. Sato, K. Ishiwata, Y. Oku, J.-J. Chai & H. Kamiya. Molecular phylogeny of the subfamily Gerbillinae (Muridae, Rodentia) with emphasis on species living in the Xinjiang-Uygur Autonomous Region of China and based on the mitochondrial cytochrome b and cytochrome c oxidase subunit II genes. „Zoological Science”. 27 (3), s. 269–278, 2010. DOI: 10.2108/zsj.27.269. (ang.).
- ↑ J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2022-01-18]. (niderl.).
- ↑ Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 34, OCLC 637083062 (ang.).
- ↑ przewalskii, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).