Wieża Ta’ Lippija
nr rej. 00058 | |||
Państwo | Malta | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres | Triq Ta' Żammitellu | ||
Wysokość całkowita | 11 m | ||
Kondygnacje | 2 | ||
Rozpoczęcie budowy | 1637[1] | ||
Pierwszy właściciel | |||
Obecny właściciel | Rząd Malty | ||
Położenie na mapie Malty | |||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego | |||
35°55′20,25″N 14°20′45,65″E/35,922292 14,346014 | |||
|
Wieża Ta’ Lippija (malt. Torri Ta’ Lippija lub Tal-Lippia) – jedna z tzw. wież Lascarisa, wież obserwacyjnych, zbudowana za czasów wielkiego mistrza kawalerów maltańskich Juana de Lascaris-Castellara na wyspie Malta w latach 1637 do 1640 r. Rok po zostaniu wielkim mistrzem zakonu w 1636 roku rozpoczął on budowę pięciu wież obronnych na wybrzeżu Malty, uzupełniających zbudowany w latach 1610-1620, za panowania Alofa de Wignacourta, ciąg fortyfikacji zwanych jako wieże Wignacourta. Wieże zostały zbudowane pomiędzy latami 1637 a 1640. Każda z nich znajduje się w zasięgu wzroku z sąsiednimi. Służyły one jako wieże komunikacyjne pomiędzy Gozo i Wielkim Portem, oprócz funkcji obserwacyjno-ostrzegawczych przed piratami pełniły funkcje obronne.
Wieża Ta’ Lippija jest usytuowana w północno-zachodniej części Malty na nadbrzeżnym paśmie wzgórz Wardija Ridge i strzeże wejścia do Gnejna Bay. Położona jest około kilometra na zachód od miejscowości Mġarr. Sąsiaduje z wieżami Nadur oraz Għajn Tuffieħa.
Została zbudowana w 1637 roku na planie kwadratu o podstawie około 36 m² i wysokości 11 m. Oryginalnie posiadała dwie kondygnacje, wejście do niej znajdowało się na piętrze i dostępne było tylko za pomocą drabiny. Jej rozmiar jest niewielki w porównaniu z wieżami-garnizonami budowanymi za czasów mistrza Alofa de Wignacourta, podobnie jak wieże budowane w latach późniejszych przez Martina de Redina ich główną funkcją było uzupełnienie luk w sieci punktów obserwacyjno-obronnych położonych na wybrzeżu wysp Malta, Gozo i Comino.
W okresie panowania brytyjskiego, podobnie jak większość wież była używana przez wojsko brytyjskie. W czasie II wojny światowej baterię wzmocniono i dobudowano dwa stanowiska ogniowe[1].
Obecnie wieża pozostaje w zarządzie armii maltańskiej. Została wpisana na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 00058[1].
Przypisy
Bibliografia
- Charles Stephenson, The Fortification of Malta 1530-1945, Osprey Publishing, 2004, ISBN 978-1-84176-693-5.
- Malta’s coastal watch towers. Malta Uncovered.com. [dostęp 2014-12-14]. (ang.).
- Coastal Towers. Mellieha.com the vilage inside out. [dostęp 2014-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)]. (ang.).
- p
- d
- e
Wieże Wignacourta | |
---|---|
Wieże Lascarisa | |
Wieże de Redina | |
Tour-Reduit | |
Inne |
- ^ Zburzona / Zrujnowana