Waggonfabrik Rastatt GT6-EP
Dane ogólne | |
Kraj produkcji | Niemcy |
---|---|
Producent | Waggonfabrik Rastatt, BBC/Kiepe |
Lata produkcji | 1959 |
Dane techniczne | |
Liczba członów | 2 |
Długość | 19 295 mm |
Szerokość | 2 370 mm |
Wysokość | 3 186 mm |
Masa | 23 660 kg |
Rozstaw wózków | 1435 mm |
Rozstaw osi w wózkach | 1 800 mm |
Układ osi | B'2'B’ |
Moc silników | 2 × 120 kW |
Napięcie zasilania | 750 V |
Prędkość maksymalna | 60 km/h |
Wnętrze | |
Liczba miejsc siedzących | 41 |
Liczba miejsc ogółem | 188 |
Niskopodłogowość | 0% |
Wysokość podłogi | 900 mm |
GT6-EP – typ sześcioosiowego wagonu tramwajowego, eksploatowanego dawniej na torach kolejowych i tramwajowych zarządzanych przez spółkę Albtal-Verkehrs-Gesellschaft (AVG). Tramwaje GT6-EP zostały wyprodukowane i dostarczone do Karlsruhe w 1959 r. przez niemiecki zakład Waggonfabrik Rastatt. Skrót oznacza „Gelenk-Triebwagen mit 6 Achsen und elektropneumatischer Schützensteuerung” (pol. przegubowy wagon silnikowy z sześcioma osiami i elektropneumatycznym rozrządem stycznikowym).
Konstrukcja
GT6-EP są dwuczłonowymi, jednokierunkowymi wagonami silnikowymi o szerokości 2,37 m. Obydwa człony tramwaju połączone są przegubem opierającym się na dwuosiowym wózku Jakobsa. Pod względem konstrukcyjnym zbliżone są do eksploatowanych od 1958 r. na linii A wagonów typu GT8-EP.
W przeciwieństwie do standardowych wagonów tramwajowych, typ GT6-EP został przystosowany do eksploatacji na torach Albtalbahnu, który został zakwalifikowany jako linia kolejowa. Wymusiło to zastosowanie w wagonie rozwiązań technicznych znanych z pociągów. W tramwajach zainstalowano gwizdek ostrzegawczy oraz koła o specjalnym profilu, który umożliwia wagonowi poruszanie się nie tylko po torowisku tramwajowym, lecz także po torowisku kolejowym.
Każdy ze skrajnych wózków Jakobsa jest napędowy; zasilanie stanowią silniki o mocy 120 kW każdy. Wagony, podobnie jak typ GT8-EP posiadają na przedzie oraz tyle zainstalowany sprzęg typu BSI, który umożliwia eksploatację wagonów w trakcji ukrotnionej, przy czym możliwe jest stworzenie składów złożonych z maksymalnie 4 tramwajów.
Wnętrze i malowanie
W przedziale pasażerskim zainstalowano siedzenia obite sztuczną skórą w układzie 2+2. Dodatkowo z tyłu wagonu zlokalizowane było miejsce siedzące dla konduktora.
Wagony polakierowane były na żółto, poniżej okien namalowana była ciemnozielona linia. Z boku wagonu pod oknem umieszczono logo i nazwę przedsiębiorstwa Albtal-Verkehrs-Gesellschaft.
Eksploatacja
Wagony zostały dostarczone dla Albtal-Verkehrs-Gesellschaft w 1959 r. W przeciwieństwie do ośmioosiowych tramwajów typu GT8-EP, które były produkowane przez Düwag, wagony GT6-EP zostały zbudowane na licencji wyżej wymienionych zakładów przez Waggonfabrik Rastatt. Wyposażenie elektryczne zostało dostarczone przez BBC (wagony nr 8–12) oraz przez Kiepe (wagony nr 13–15).
Ruch liniowy
Wagony GT6-EP kursowały na ówczesnej linii A kolei miejskiej w Karlsruhe, przewożąc pasażerów pomiędzy śródmieściem a Herrenalb.
Przebudowa na typ GT8-EP
Z powodu wrastającej liczby pasażerów, a co za tym idzie wzrastającego zapotrzebowania na przewozy, wszystkie wagony w roku 1961 (nr 13–15), 1964 (nr 10–12) i 1967 (nr 8–9) zostały przebudowane na typ GT8-EP poprzez zamontowanie dodatkowego, środkowego członu.
Bibliografia
- Klaus Bindewald: Die Albtalbahn: Geschichte mit Zukunft. Von der Schmalspurbahn zur modernen Stadtbahn. verlag regionalkultur, Ubstadt-Weiher 1998, ISBN 3-929366-79-7.
- Die Gelenktriebwagen 1–21 der Albtalbahn. In: Der Weichenbengel. 5, 2006, ISSN 1860-5192, S. 54–59.
- Dieter Höltge: Albtalbahn und Kleinbahn Pforzheim-Ittersbach. Verlag Wolfgang Zeunert, Gifhorn 1976, ISBN 3-921237-27-0.
- Dieter Höltge: Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland. Band 6: Baden. EK-Verlag, Freiburg (Breisgau) 1999, ISBN 3-88255-337-5.
- Helmut Iffländer: Die Albtalbahn. Von der Bimmelbahn zum modernen Nahverkehrsbetrieb. Andreas-Braun-Verlag, München 1987, ISBN 3-925120-03-3.
- Martin Pabst: Taschenbuch Deutsche Straßenbahn-Triebwagen. Band 2: Elektro-Triebwagen 1931 – heute. Franckh’sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1982, ISBN 3-440-05043-2.