Władysław Wenzel

Władysław Wenzel
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1903
Lwów

Data śmierci

30 lipca 1996

Stopień instruktorski

harcmistrz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Władysław Jan Wenzel (ur. 25 kwietnia 1903 we Lwowie, zm. 30 lipca 1996) – harcmistrz, oficer Wojska Polskiego II RP.

Życiorys

Władysław Jan Wenzel urodził się 25 kwietnia 1903 we Lwowie[1][2]. Od młodości był zaangażowany w harcerstwo. Od 1917 należał do I Lwowskiej Drużyny Harcerzy[3]. U kresu I wojny światowej w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[4]. W 1921 ukończył VII klasę i 11 czerwca 1921 zdał egzamin dojrzałości w XI Państwowym Gimnazjum im. Jana i Andrzeja Śniadeckich we Lwowie[1]. W czasie nauki szkolnej równolegle brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej[1]. W okresie II Rzeczypospolitej był harcerzem. W 1928 mianowany podharcmistrzem[5]. Od 1928 do 1934 był kierownikiem administracyjnym lwowskiego czasopisma „Skaut”, od 1931 do 1939 był członkiem zarządu Oddziału Lwowskiego ZHP, pełnił funkcję kierownika wydawnictwa „Skaut”, w 1936 był redaktorem naczelnym czasopisma, później do 1939 znów był kierownikiem wydawnictwa[5]. Podczas Jubileuszowego Zlotu Związku Harcerstwa Polskiego w Spale w lipcu 1935 z ramienia Chorągwi Lwowskiej był zastępcą kierownika działu prasy i propagandy w Podobozie IV[6]. W latach 30. mianowany harcmistrzem (1934[3], lub 1937[5]). W Wojsku Polskim II RP został awansowany na stopień podporucznika rezerwy w korpusie oficerów intendentów ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[2].

Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej wydostał się z ziem polskich i od 1939 do 1940 był sekretarzem Przedstawicielstwa ZHP na Węgrzech[5]. Później przedostał się na Zachód i od 1940 do 1943 był członkiem Komitetu Harcerskiego w Wielkiej Brytanii, od 1943 do 1945 sekretarzem Komitetu Naczelnego ZHP na czas wojny w Londynie[5][5]. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji[5]. Od 1945 do 1946 był członkiem Niezależnego Ruchu Harcerskiego poza granicami Kraju (NRH pgK)[5]. Od 1955 do 1988 zasiadał w Głównej Komendzie Harcerzy poza granicami Kraju[5]. Był członkiem emigracyjnego Koła Harcerzy i Harcerek z lat 1911–1945, współzałożycielem Koła Lwowian w Londynie, od 1966 kierownikiem sekcji bibliograficznej w Harcerskiej Komisji Historycznej[5]. Zmarł 30 lipca 1996[5].

Odznaczenie

Przypisy

  1. ↑ a b c Sprawozdanie Dyrekcji Państwowej Szkoły Realnej im. Jana i Andrzeja Śniadeckich we Lwowie za rok szkolny 1920-21. Lwów: 1921, s. 21, 32.
  2. ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 210.
  3. ↑ a b Marian Miszczuk. Harcerska akcja „Szukajcie Przyjaciół”. Szkocja, Anglia 1941–1944. „Skaut”. Nr 1 (9), s. 11, marzec 2007. ISSN 1898-7729. 
  4. ↑ O Lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. Władysław Wenzel ukończył 75 lat. „Biuletyn”. Nr 34, s. 57, czerwiec 1978. Koło Lwowian w Londynie. 
  5. ↑ a b c d e f g h i j k Marek Popiel. O konkursie na harcerską nowelę w lwowskim „Skaucie”. „Skaut”. Nr 4 (39), s. 13, grudzień 2015. ISSN 1898-7729. 
  6. ↑ Jubileuszowy Zlot Związku Harcerstwa Polskiego. Spała 11–25 lipca 1935 r.. Warszawa: 1935, s. 27.
  7. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 28, 31 grudnia 1978. 

Bibliografia