U-NII

Ten artykuł od 2010-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

U-NII (ang. Unlicensed National Information Infrastructure) – to nielicencjonowana część pasma radiowego wykorzystywana w sieciach bezprzewodowych w standardzie IEEE-802.11a, używana głównie przez bezprzewodowych dostawców Internetu (ang. Wireless Internet Service Provider, WISP).

Pasmo to dzieli się na 3 zakresy:

• U-NII Low (5-5.25 GHz) - W tym zakresie częstotliwości, przepisy nakazują używanie urządzeń z wbudowaną anteną. Ograniczenie mocy do 50mW
• U-NII Mid (5.25-5.35 GHz) - Przepisy umożliwiają użytkownikowi zainstalowanie anteny, z zastrzeżeniem korzystania z systemu przydzielania kanałów (Dynamic Frequency Selection, DFS). Ograniczenie mocy do 250mW.
• U-NII Upper (5.725 to 5.825 GHz) - Zwane także U-NII / ISM ze względu na zbieżność częstotliwości z ISM. Regulamin umożliwia użytkownikowi zainstalowanie anteny. Moc ograniczona do 1W.
• U-NII Worldwide (5.47-5.725 GHz) - Można używać zarówno na zewnątrz jak i w pomieszczeniach, z zastrzeżeniem korzystania z systemu przydzielania kanałów (Dynamic Frequency Selection, DFS). Moc ograniczona do 250mW. Ten zakres częstotliwości został dodany przez Federalną Komisję Łączności (ang. Federal Communications Commission, FCC) w 2003 roku, żeby ujednolicić częstotliwości używane przez urządzenia pracujące w U-NII w Stanach Zjednoczonych z tymi z innych części świata.

Bezprzewodowi dostawcy Internetu (ang. Wireless Internet Service Providers, WISP) zazwyczaj korzystają z zakresu 5.725-5.825 GHz.

U-NII jest regulowane przez Federalną Komisję Łączności (ang. Federal Communications Commission, FCC) w obszarze 5-Ghz-owych urządzeń bezprzewodowych. Ograniczenia mocy w U-NII definiowane są przez Amerykański CFR (ang. Code of Federal Regulations) Tytuł 47 (Telekomunikacja), część 15 - Radio Frequency Devices (pol. częstotliwość urządzeń), część E - urządzenia U-NII § 15,407 - Ogólne wymagania techniczne.

Stosowane regulacje prawne w poszczególnych krajach mogą się różnić.

Europejski standard Hiperlan działa w paśmie U-NII.

• IEEE 802.11
• WLAN

• Title 47, Part 15 regulacje prawne CFR pasma U-NII w Stanach Zjednoczonych (dane 2005 r.).