Turzec-Bojary

Turzec-Bojary
Турэц-Баяры
Турец-Бояры
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

mołodecki

Sielsowiet

Lebiedziewo

Populacja (2009)
• liczba ludności


1479[1]

Kod pocztowy

222313

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Turzec-Bojary”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Turzec-Bojary”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Turzec-Bojary”
Ziemia54°22′40″N 26°39′36″E/54,377778 26,660000
Multimedia w Wikimedia Commons
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Bojary Turzec

Turzec-Bojary (biał. Турэц-Баяры, ros. Турец-Бояры) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Lebiedziewo.

Dawniej używana nazwa – Bojary Turzeckie.

Oprócz zabudowy wiejskiej we wsi znajduje się również osiedle bloków mieszkalnych.

Miejscowość jest siedzibą parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. św. Aleksandra Newskiego[2].

Historia

W czasach zaborów wieś w gminie Lebiedziewo, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1865 roku liczyła 21 dusz rewizyjnych, należała do dóbr Prudy[3].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, od 1927 roku w powiecie mołodeczańskim, w gminie Lebiedziewo.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 100 osób, wszystkie było wyznania prawosławnego. Jednocześnie 3 mieszkańców zadeklarowało polską a 97 białoruską przynależność narodową. Było tu 18 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 22 domach zamieszkiwało 121 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Lebiedziewie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Mołodecznie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Lebiedziewie[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[9].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Przynależność państwowa i administracyjna

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
  2. de facto do 1939

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Приход храма благоверного князя Александра Невского д. Турец-Бояры. molod-eparchy.by. [dostęp 2021-03-06]. (ros.).
  3. Bojary Turzec, wieś, powiat wilejski, gmina Lebiedziewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 188 .
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 88 .
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 28 .
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 102 .
  7. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  8. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-03] .
  9. PiotrP. Eberhardt PiotrP., Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100 .

Bibliografia

  • Bojary Turzec, wieś, powiat wilejski, gmina Lebiedziewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 188 .
  • Turzec i Bojary-Turzec na mapie WIG
  • Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
  • p
  • d
  • e
Gmina Lebiedziewo (II Rzeczpospolita)
  • Siedziba gminy – Lebiedziewo
Miasteczko
Wsie
Zaścianek
Folwarki
Kolonie
  • Kolędzino
  • Magazyn
  • Stare Sioło
  • Wierzgołówka
  • Wysokie
Majątki
  • Czerczenowo
  • Lebiedziewo
  • Leszno
  • Malinowszczyzna
  • Markowo
  • Prudy
  • Usza
  • Wysokie
  • Wysokowszczyzna
Osada
  • Dowborowo
Osada kolejowa
  • Prudy
  • Zaścianki
Koszarka kolejowa
  • Morośki