Tinto cão
Grono i liść odmiany | |
Gatunek | winorośl właściwa |
---|---|
Inne nazwy | tinta cão, fermento |
Pochodzenie | Portugalia |
Ważne regiony uprawy | Portugalia (Douro, Dão) |
Identyfikator VIVC | 12500 |
Przeznaczenie owoców | wino |
Kolor skórki | czerwonoczarny |
Charakterystyczne aromaty | czerwone owoce, dzikie kwiaty[1] |
Cechy uprawowe | |
Dojrzewanie | bardzo późne[1] |
Tinto cão, tinta cão – czerwona odmiana winorośli. Jest jedną z ważniejszych odmian używanych do produkcji wina porto, powstają z niej również wina stołowe[1][2]. Nazwa znaczy dosłownie „czerwony pies”, ale jej etymologia jest nieznana[1].
Pochodzenie
Odmiana ma długą historię i była już znana w XVII wieku[1]. Badania genetyczne sugerują pokrewieństwo z odmianami viosinho i tinta francisca[1].
Charakterystyka
Niskie plony, które daje odmiana tinto cão przy tradycyjnym sposobie uprawy, nie sprzyjają zainteresowaniu nią winogrodników[1][3][4]. Pod względem jakości szczep jest oceniany bardzo wysoko. W oficjalnej klasyfikacji odmian, które stanowią surowiec przeznaczony do produkcji porto, tinto cão otrzymał ocenę bardzo dobrą, obok siedmiu innych odmian[4]. Owoce są małe, z grubą skórką, dojrzewające bardzo późno i odporne na szarą pleśń[1]. Późne zbiory sprawiają, że uprawa w gorzej dostosowanych regionach jest ryzykowna[1].
Lepsze plony osiąga się, prowadząc krzewy na podporach i sadząc je w nieco chłodniejszych częściach winnicy[4].
Wina
Tinto cão wnosi do porto delikatność, nuty ziołowe i kwiatowe, kwasowość, jak również sprzyja długowieczności wina[1][3][4][2]. Odmiana ta jest również surowcem wyjściowym do produkcji win stołowych. Na początku XXI wieku zwiększyła się powierzchnia upraw tinto cão[1]. W regionie Dão jakość winogron zależy od stopnia ich dojrzałości w danym roczniku, przez co waha się od znakomitej do niskiej[1].
Rozpowszechnienie
Portugalskie uprawy tinto cão w 2010 roku liczyły 374 ha[1]. Poza regionem Douro szczep jest uprawiany w Dão, Beiras i Alentejo[1][4]. Odmiana jest dopuszczona w kilku portugalskich winach regionalnych[4].
Austin Goheen z University of California, Davis podjął w latach 60. XX wieku eksperymentalną uprawę odmiany w Stanach Zjednoczonych[1]. Sadzonki z wyselekcjonowanych krzewów trafiły do winnic i odtąd kalifornijscy winiarze oferują zarówno wina w stylu porto, jak i niewzmacniane cuvées, a czasami wino odmianowe[1]. Niewielkie uprawy sprawiają, że odmiana nie jest objęta oficjalnymi statystykami[1]. Poza Kalifornią odmiana była uprawiana w Georgii, liczącej w 2004 roku ledwie 17 winiarni[5].
W ograniczonym stopniu odmiana jest uprawiana w Australii[1].
Synonimy
Tinto cão jest często określane jako tinta cão, a także jako fermento, castellana negra, farnento, teinta cam, tinta cam[1][6].
Zobacz też
- wina portugalskie
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 1061-1062. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
- ↑ a b Karen MacNeil: The Wine Bible. Nowy Jork: Workman Publishing, 2001, s. 487. ISBN 978-1-56305-434-1. (ang.).
- ↑ a b Joachim Krieger: Portugalia. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 665. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
- ↑ a b c d e f Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 331-335. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 530. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Tinto cão w bazie danych Instytutu Uprawy Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Galeria zdjęć odmiany. vivc.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)].