The Lost Vikings
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Producent | Silicon & Synapse |
---|---|
Wydawca | Interplay |
Dystrybutor | PL: CD Projekt (Lost Vikings 2)[1] |
Seria gier | The Lost Vikings |
Data wydania | 5 sierpnia 1993 |
Gatunek | platformowa |
Tryby gry | gra jednoosobowa, gra wieloosobowa |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | Amiga, Amiga CD32, Super Nintendo Entertainment System, Game Boy Advance, Sega Mega Drive, MS-DOS |
Wymagania | PC 286 12 MHz, 1 MB RAM, VGA[2] |
Odbiór gry | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
|
The Lost Vikings – gra komputerowa łącząca elementy platformowej z grą logiczną. Stworzona została przez Silicon & Synapse i wydana w 1992 przez Interplay Entertainment początkowo na Super Nintendo Entertainment System, a później na Amigę, DOS-a, konsolę Sega Mega Drive i Amigę CD32. W 2003 wydano wersję dla Game Boy Advance’a.
W 1996 wydano kontynuację gry, zatytułowaną The Lost Vikings 2.
Fabuła
Trzej wikingowie – Eryk, Olaf i Baleog – zostają porwani ze swej wioski przez kosmitę Tomatora i przebywają w jego statku kosmicznym. Wyruszają w podróż przez pięć krain; statek, gdzie zaczynają i kończą swoją przygodę, prehistorię, pustynię i piramidy, fabrykę i cyrkowy świat, która ma na celu powrót do rodzinnej wioski.
Rozgrywka
Gracz kieruje poczynaniami trzech wikingów (w wersji dla Super Nintendo Entertainment System istniała możliwość gry we dwie osoby, w wersji dla Sega Mega Drive – trzy). Każdy z bohaterów ma różne zdolności – Eryk potrafi skakać i rozbijać głową mur, Baleog może atakować mieczem i łukiem, a Olaf bronić się tarczą i używać jej jak spadochronu. Gracz musi doprowadzić wszystkie trzy postaci do wyjścia z planszy. W tym celu musi łączyć umiejętności wikingów – np. Eryk może wskoczyć wyżej, jeśli wejdzie na tarczę Olafa, a Baleog może przełączać niedostępne przyciski strzałą z łuku. Jeśli jeden z Wikingów umrze przed dojściem do wyjścia, poziomu nie da się ukończyć – po doprowadzeniu pozostałych do wyjścia trzeba zaczynać od nowa.
Przypisy
- ↑ Lost Vikings 2. „Gry Komputerowe”. 3/1997, s. 35. CGS Computer Studio.
- ↑ The Lost Vikings (PC). Gry-Online. [dostęp 2015-12-19].
- ↑ Anna Maria Woźniak. The Lost Vikings. „Secret Service”, s. 34, styczeń 1994. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona z opisem gry
- p
- d
- e
Gry Blizzarda |
| ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ścieżki dźwiękowe Blizzarda |
| ||||||||||||||
Pracownicy i osoby związane z Blizzardem |
| ||||||||||||||
Powiązane artykuły |
|