Taksila
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |||
Państwo | Pakistan | ||
---|---|---|---|
Typ | kulturowy | ||
Spełniane kryterium | III, VI | ||
Numer ref. | 139 | ||
Historia wpisania na listę | |||
Wpisanie na listę | 1980 | ||
Położenie na mapie Pakistanu | |||
33°45′21″N 72°49′45″E/33,755833 72,829167 | |||
| |||
|
Taksila (urdu, pers. ٹیکسلا, sanskryt तक्षशिला = Takszaśila) – kompleks archeologiczny w północno-wschodnim Pakistanie, od 1980 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W starożytności ważny buddyjski ośrodek uniwersytecki, położony u zbiegu kilku szlaków handlowych regionu.
Historia
Na miejscu kompleksu istniało w starożytności kilka kolejno wznoszonych miast. Najstarsze, istniejące już w V wieku p.n.e., powstało na nieregularnym planie, a budynki wznoszono z nieociosanych kamieni łączonych gliną. W III wieku p.n.e. miasto zdobyli Maurjowie, po czym przeszło ono na własność Greko-Baktrów, którzy jednak opuścili je już w kolejnym stuleciu.
W I wieku p.n.e. osiedlili się tu Śakowie, zakładając niedaleko Taksili miasto Sirkap - regularnie rozplanowane, z prostokątną siatką ulic. Miasto otoczone było murami obronnymi i posiadało bogaty pałac i świątynię buddyjską.
Pod koniec II wieku n.e. nieopodal powstało miasto Sirsukh, zniszczone w V wieku przez Heftalitów.
Stanowisko archeologiczne
Na rozległym terenie kompleksu archeologicznego, obejmującego lokalizacje istniejących tu wcześniej miast, zachowały się pozostałości świątyni Dżandijal, stupa Dharmaradżika, klasztory Dżaulijan i Mohra Moradu. Znaleziono tu też kamienne i stiukowe rzeźby w stylu greko-baktryjskim.
Zobacz też
Bibliografia
- Encyklopedia sztuki starożytnej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1974, str. 439-440
- p
- d
- e
Kulturowe |
|
---|
- PWN: 3985009
- Britannica: place/Taxila
- Universalis: taxila
- DSDE: Taxila