Starachowicki Batalion Obrony Terytorialnej
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1966 |
Rozformowanie | 1974 |
Nazwa wyróżniająca | Starachowicki |
Patron | Ludowi Partyzanci Ziemi Iłżeckiej[1] |
Organizacja | |
Numer | JW 2268 |
Dyslokacja | Zębiec |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | Wojska obrony terytorialnej |
Podległość |
Starachowicki Batalion Obrony Terytorialnej im. Ludowych Partyzantów Ziemi Iłżeckiej – pododdział obrony terytorialnej ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Starachowicki Batalion Obrony Terytorialnej został sformowany na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP Nr 0217/Org. z dnia 17 października 1966 roku oraz zarządzenia szefa Sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego Nr 106/Org. z dnia 21 października 1966 roku[2].
Jednostka została zorganizowana według etatu batalionu OT kategorii „C”, na terenie Zakładów Górniczo-Hutniczych „Zębiec”, usytuowanych w lesie, na wschód od drogi krajowej nr 9, na odcinku Ostrowiec Świętokrzyski-Iłża[2].
W dniu 1 maja 1970 roku na ewidencji batalionu znajdowało się 303 żołnierzy, w tym 13 oficerów zawodowych i 9 oficerów rezerwy oraz 16 podoficerów zawodowych, 32 podoficerów zasadniczej służby wojskowej i 233 szeregowych[2].
Zarządzeniem szefa Sztabu Generalnego WP Nr 080/Org. z dnia 22 grudnia 1973 roku i szefa Sztabu WOW Nr 2 z dnia 25 stycznia 1974 roku, z dniem 1 marca 1974 roku Starachowicki Batalion OT został rozformowany[2].
Struktura organizacyjna
- dowództwo, sztab, sekcja polityczna, kwatermistrzostwo
- dwie kompanie piechoty
- kompania dochodząca (do lipca 1971 roku)
- pluton gospodarczy
- drużyna gospodarcza
- drużyna transportowa
- drużyna łączności
Dowódcy batalionu
- kpt. Marian Dudek
- ppłk Czesław Bułtralik
Przypisy
Bibliografia
- Tadeusz Banaszek. Obrona Terytorialna Kraju w województwie kieleckim (1963-1975). Organizacja i działalność. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2013. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182.
- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.