Stanisław Targosz (oficer)

Ten artykuł dotyczy polskiego generała. Zobacz też: Stanisław Targosz – duchowny, uczestnik bitwy pod Monte Cassino.

Stanisław Targosz

generał broni pilot
Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1948 Jaroszów
Data i miejsce śmierci	4 sierpnia 2013 Grodzisk Mazowiecki
Przebieg służby
Lata służby	1967–2008
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Formacja	Siły Powietrzne RP
Jednostki	2 PNB „Kraków”, 3 PLMB, 3 DLMB
Stanowiska	dowódca Sił Powietrznych
Odznaczenia

Stanisław Franciszek Targosz (ur. 23 lipca 1948 w Jaroszowie, zm. 4 sierpnia 2013^[1] w Grodzisku Mazowieckim) – polski dowódca wojskowy, generał broni Wojska Polskiego pilot, honorowy obywatel miasta Wolbromia, Strzegomia i Świdwina.

• podchorąży Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Janka Krasickiego w Dęblinie (3 I 1967 – I 1969)
• pilot 2 pułku lotnictwa myśliwskiego „Kraków” w Goleniowie (I 1969 – III 1971)
• oficer 40 pułk lotnictwa myśliwskiego w Świdwinie:
  • pilot (III 1971 – III 1973)
  • dowódca klucza (III 1973 – 15 XII 1973)
• oficer 3 Pomorskiego pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego w Bydgoszczy:
  • pilot (16 XII 1973 – 29 VIII 1974)
  • starszy pilot (30 VIII 1974 – 24 XI 1974)
  • dowódca klucza (25 XI 1974 – 1975)
• słuchacz Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie (1975 – 1978)
• oficer 3 Pomorskiego pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego w Bydgoszczy:
  • zastępca dowódcy eskadry ds. liniowych (1978 – 10 II 1981)
  • dowódca eskadry (11 II 1981 – 3 IX 1983)
  • szef sztabu – zastępca dowódcy pułku (4 IX 1983 – 12 XII 1985)
• dowódca 40 pułku lotnictwa myśliwskiego w Świdwinie (13 XII 1985 – 10 V 1990)
• zastępca dowódcy 3 Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Świdwinie (11 V 1990 – 25 III 1992)
• dowódca 3 Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Świdwinie (26 III 1992 – X 1992)
• słuchacz Podyplomowego Studium Operacyjno-Strategicznego w Rembertowie (X 1992 – VII 1993)
• zastępca dowódcy 4 Korpusu Lotniczego ds. liniowych w Poznaniu (27 X 1994 – 30 IX 1998)
• zastępca szefa szkolenia Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w Warszawie (1 X 1998 – 5 III 2000)
• szef Wojsk Lotniczych – zastępca szefa szkolenia Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w Warszawie (6 III 2000 – 15 XI 2000)
• zastępca dowódcy Grupy Dowodzenia w CAOC-1 w Finderup w Danii (16 XI 2000 – 17 XI 2003)
• zastępca dowódcy Centrum Operacji Powietrznych w Warszawie (18 XI 2003 – 7 III 2004)
• dowódca Centrum Operacji Powietrznych – zastępca dowódcy Sił Powietrznych w Warszawie (8 III 2004 – 31 III 2005)
• dowódca Sił Powietrznych w Warszawie (3 IV 2005^[2] – 19 IV 2007)

• podporucznik – styczeń 1969
• generał brygady – 15 sierpnia 2000
• generał dywizji – 15 sierpnia 2004^[3]
• generał broni – 3 kwietnia 2005^[4]

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2007)^[5]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)^[6]
• Złoty Krzyż Zasługi (1987)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1982)
• Brązowy Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

27 sierpnia 2016 na terenie 31. Bazy Lotniczej w Krzesinach (Poznań) prezydent Andrzej Duda odsłonił tablicę pamiątkową poświęconą pamięci Marii i Lecha Kaczyńskich oraz generałowi Targoszowi^[7]. W uroczystościach wziął też udział minister Antoni Macierewicz^[8].

• Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 86. ISSN 1734-2317.

• HenrykH. Czyżyk HenrykH., Generał broni pilot Stanisław Franciszek Targosz, Dowódca Sił Powietrznych RP (2005–2007) [online], Infolotnicze, 12 października 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-10-17] .