Stanisław Hieronim Milli

Stanisław Hieronim Milli
major major
Data i miejsce urodzenia

30 października 1898
Kraków

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1972
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

pociąg pancerny „Pogoń”
pociąg pancerny nr 7 „Paderewski”
5 Pułk Artylerii Ciężkiej
Centrum Wyszkolenia Artylerii (II RP)
26 Pułk Artylerii Lekkiej

Stanowiska

dowódca batalionu
zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Znak Pancerny”

Stanisław Hieronim Milli[1] (ur. 30 października 1898 w Krakowie, zm. 23 sierpnia 1972 w Warszawie) – major artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 30 października 1898 roku w Krakowie, w rodzinie Antoniego[2]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w załodze pociągu pancernego „Pogoń”, a jego oddziałem macierzystym był 6 dywizjon artylerii ciężkiej[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów artylerii.

W 1923 roku pełnił służbę w załodze pociągu pancernego nr 7 „Paderewski”, pozostając oficerem nadetatowym 5 pułku artylerii ciężkiej w Krakowie[5]. W następnym roku powrócił do macierzystego pułku[6]. Z dniem 14 października 1924 roku został odkomenderowany na trzymiesięczny kurs wyszkolenia załóg pociągów pancernych do dywizjonu ćwiczebnego pociągów pancernych w Jabłonnie[7]. 12 kwietnia 1927 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W latach 1928–1932 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu[8][9]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 29. lokatą w korpusie oficerów artylerii[10][11].

Od 20 października 1937 roku pełnił służbę na stanowisku II zastępcy dowódcy (kwatermistrza) 26 pułku artylerii lekkiej w Skierniewicach[12]. 7 lipca 1939 roku objął dowództwo nad „Oddziałem Pozostałym 26 pal”[13]. 31 sierpnia 1939 roku, zgodnie z przydziałem mobilizacyjnym, objął dowództwo I dywizjonu 54 pułku artylerii lekkiej[14]. Na czele tego dywizjonu walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. W dniach 22–23 września wspierał resztki 10 Dywizji Piechoty w drugiej bitwie pod Tomaszowem Lubelskim.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 312 i 346 podał zniekształcone brzmienie nazwiska Milla.
  2. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne - Stanisław Milli Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych [dostęp 2022-01-24].
  3. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 76, tu jako ppor. Stanisław Hieronim Millo.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 314, 773.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 787, 825, 991.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 706, 749.
  7. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 134 z 23 grudnia 1924 roku, s. 758.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 437, 470.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 192, 813.
  10. ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 344.
  11. ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 164.
  12. ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 222.
  13. ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 476.
  14. ↑ Kuprianis 2010 ↓, s. 484.
  15. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  16. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 13/33.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
  • Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
  • Artur Kuprianis: Łódzka 4 Grupa Artylerii w latach 1929–1939. Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2010. ISBN 978-83-62331-00-0.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.