Sroczek seszelski
Copsychus sechellarum[1] | |||
A. Newton, 1865 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | Copsychini | ||
Rodzaj | Copsychus | ||
Gatunek | sroczek seszelski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
| |||
|
Sroczek seszelski[3] (Copsychus sechellarum) – monotypowy gatunek ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae)[4] . Gatunek zagrożony wyginięciem.
Występowanie
Jest endemitem Seszelów[2]. Jego siedliska to lasy, plantacje i okolice ogrodów[5].
Charakterystyka
Morfologia
Ma około 18–21 cm[6] długości. Samce ważą średnio 77 g, a samice 65 g[7]. Ma czarne, błyszczące upierzenie z białymi paskami na obu skrzydłach.
Ekologia i zachowanie
Jest to ptak terytorialny i przeważnie monogamiczny. Gniazdo znajduje się w dziupli lub w koronie palmy kokosowej, wykorzystuje też budki lęgowe. Samica składa jedno jajo i głównie ona je wysiaduje przez około 18 dni. Pisklę jest karmione przez oboje rodziców jeszcze 2–3 miesiące po tym, jak opuści gniazdo. Młodociane osobniki po opuszczeniu gniazda latają jeszcze słabo i są podatne na ataki drapieżników[8].
Gatunek ten jest uważany za dosyć żywotny – sroczki seszelskie dożywają 15 lat[8].
Status
W latach 70. i 80. XX wieku gatunek był na skraju wymarcia, do czego przyczyniła się utrata siedlisk oraz drapieżnictwo ze strony kotów i szczurów, a gdy ptak stał się rzadki, także chwytanie okazów do kolekcji muzealnych[8]. W 1981 żyło około 20 osobników, wszystkie na Fregate Island[2]. W 1990 zliczono 23[8]. Wtedy też organizacja BirdLife International i jej partner Królewskie Towarzystwo Ochrony Ptaków (RSPB), przy wsparciu władz Seszeli, zajęły się ratowaniem gatunku[8]. W 2005 roku populacja wyniosła 178 ptaków na czterech wyspach i status IUCN został zmieniony z CR (krytycznie zagrożony) na EN (zagrożony). W 2015 roku populacja liczyła 283 osobniki na pięciu wyspach[2].
Przypisy
- ↑ Copsychus sechellarum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Copsychus sechellarum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Copsychini Sundevall, 1872 (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-04]. (ang.).
- ↑ sroczek seszelski - eBird [online], ebird.org [dostęp 2024-09-02] (pol.).
- ↑ Species factsheet: Copsychus sechellarum. BirdLife International. [dostęp 2020-04-09]. (ang.).
- ↑ Collar, N.: Seychelles Magpie-robin (Copsychus sechellarum). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ a b c d e Seychelles Magpie Robin: a success story. [w:] Nature Seychelles [on-line]. 2005-08-16. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: seychellskjæreskvett