Splot szyjno-tętniczy wewnętrzny

Unerwienie autonomiczne gałki ocznej. Splot szyjno-tętniczy wewnętrzny (Carotid plexus) widoczny w środkowej części rysunku (ku górze). Włókna współczulne oznaczone kolorem czerwonym, włókna przywspółczulne kolorem niebieskim.

Splot szyjno-tętniczy wewnętrzny (łac. plexus caroticus internus) – w anatomii człowieka splot nerwowy, związany z tętnicą szyjną wewnętrzną. Jest to splot współczulny.

Splot ten powstaje z nerwu szyjno-tętniczego wewnętrznego, który odchodzi od zwoju szyjnego górnego. Splot przewodzi włókna współczulne zazwojowe, które uległy przełączeniu w zwoju szyjnym górnym. Oplata tętnicę szyjną wewnętrzną, a jego przedłużeniem ku górze jest splot jamisty. Oddaje trzy ważne gałęzie:

Splot też wysyła drobne gałązki współczulne do ściany tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz do zwoju trójdzielnego.

Bibliografia

  • Ryszard Aleksandrowicz: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3243-7.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.