Spizocorys
Spizocorys[1] | |||
Sundevall, 1872[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – skowrończyk płowy (S. starki) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | skowronki | ||
Rodzaj | Spizocorys | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Alauda conirostris Sundevall, | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Spizocorys – rodzaj ptaków z rodziny skowronków (Alaudidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[5].
Morfologia
Długość ciała 12–15 cm; masa ciała 12–26 g[5].
Systematyka
Etymologia
- Spizocorys: gr. σπιζα spiza „zięba”, od σπιζω spizō „ćwierkać”; nowołac. corys „skowronek”, od greckie κορυδος korudos „grzebieniasty skowronek”, od κορυς korus, κορυθος koruthos „hełm”[6].
- Pseudalaemon: ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Alaemon Keyserling & Blasius, 1840 (skowroniec)[7]. Gatunek typowy: Calendula fremantlii Lort Phillips, 1897.
- Aethocorys: gr. αηθης aēthēs „niezwykły”, od negatywnego przedrostka α- a-; ηθος ēthos „zwyczaj, charakter”; nowołac. corys „skowronek”, od greckie κορυδος korudos „grzebieniasty skowronek”, od κορυς korus, κορυθος koruthos „hełm”[8]. Gatunek typowy: Spizocorys personata Sharpe, 1895.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
- Spizocorys starki (Shelley, 1902) – skowrończyk płowy
- Spizocorys personata Sharpe, 1895 – skowrończyk maskowy
- Spizocorys conirostris (Sundevall, 1850) – skowrończyk różowodzioby
- Spizocorys fringillaris (Sundevall, 1850) – skowrończyk łuszczakowaty
- Spizocorys fremantlii (Lort Phillips, 1897) – skowrończyk kusy
- Spizocorys obbiensis Witherby, 1905 – skowrończyk kreskowany
- Spizocorys sclateri (Shelley, 1902) – skowrończyk buszmeński
Przypisy
- ↑ Spizocorys, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen: försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 54. (łac.).
- ↑ E. Lort Phillips. Narrative of a Visit to Somaliland in 1897, with Field-notes on the Birds obtained during the Expedition. „Ibis”. Seventh Series. 4, s. 400, 1898. (ang.).
- ↑ R.B. Sharpe. Aëthocorys, n. gen., type A. personata. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 12, s. 62, 1902. (ang.).
- ↑ a b D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Larks (Alaudidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Spizocorys, DOI: 10.2173/bow.alaudi1.01 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Spizocorys [dostęp 2022-01-19] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pseudalaemon [dostęp 2022-01-19] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Aethocorys [dostęp 2022-01-19] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Alaudidae Vigors, 1825 - skowronki - Larks (wersja: 2023-10-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-10-12].
Bibliografia
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).