Scinax boesemani
| Scinax boesemani[1] | |||
| (Goin, 1966) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | płazy | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | Neobatrachia | ||
| Rodzina | rzekotkowate | ||
| Podrodzina | Hylinae | ||
| Rodzaj | Scinax | ||
| Gatunek | Scinax boesemani | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| |||
| |||
Scinax boesemani – gatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych (Hylidae).
Morfologia
Występuje dymorfizm płciowy, gdyż samice, osiągające 3,2 cm długości, przerastają samce, które zazwyczaj mieszczą się w przedziale 2,8–3,1 mm[4].
Płaz ten posiada pomarańczowobrązową grzbietową stronę ciała, na której może pojawić się plamkowanie, podczas gdy jego brzuch zachowuje barwę białą z zażółconym regionem gardła[4]. Wspomnieć należy także o ciemnej kresie przebiegającej pomiędzy nozdrzem i bębenkiem (tympanum)[4]. Dzięki niej można odróżnić go od pokrewnego gatunku umieszczanego w tym samym rodzaju, Scinax ruber, charakteryzującego się też pomarańczowym plamkowaniem na grzbietowej stronie ciała[4].
Występowanie
Zwierzę to zamieszkuje całe terytoria Gujany Francuskiej i Surinamu, w Gujanie nie osiąga tylko skrajnie północno-zachodniej części kraju[3]. Zajmuje środkową i południową Wenezuelę, jednakże największą część zasięgu stanowi północna i środkowa Brazylia[3]. Wśród krajów, gdzie obecności płaza nie udowodniono, ale jest prawdopodobna, wymienia się Kolumbię, Peru i Boliwię[2].
Płaz zasiedla lasy deszczowe i ich skraje, zwłaszcza w otoczeniu zwykle okresowych zbiorników wodnych[3] i strumieni[4]. Radzi sobie dobrze w lasach zmodyfikowanych działalnością ludzką[3].
Behawior i rozmnażanie
Prowadzi nadrzewny tryb życia[4]. Jego aktywność przypada na noc[4]. Nawoływania samców odbywają się wśród roślinności w bliskości wspomnianego zbiornika wody[3].
Sezon reprodukcyjny, zaczynając się w listopadzie, trwa do maja, co przypada na porę deszczową[4]. Rozwój jaj, składanych w gronach po 600[4], przebiega w wodzie, gdzie wylęgają się z nich kijanki[3].
Status
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN płaz ten od 2004 roku klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern)[3].
Zwierzę jest pospolite, a trend liczebności jego populacja oceniany jest jako stabilny[3].
IUCN nie wymienia zagrożeń dla gatunku[3].
Przypisy
- ↑ Scinax boesemani, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Scinax boesemani (Goin, 1966), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-08-13] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Scinax boesemani, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2023 [dostęp 2024-08-13] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Albertina P. Lima, William E. Magnusson, Marcelo Menin, Luciana K. Erdtmann, Domingos J. Rodrigues, Claudia Keller, Walter Hödl: Scinax boesemani. [w:] AmphibiaWeb [on-line]. University of California, Berkeley, CA, USA, 2007. [dostęp 2009-09-02]. (ang.).
