Sawannoryżak
Cerradomys | |||
Weksler, Percequillo & Voss, 2006[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | chomikowate | ||
Podrodzina | bawełniaki | ||
Plemię | Oryzomyini | ||
Rodzaj | sawannoryżak | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Hesperomys subflavus J.A. Wagner, 1842 | |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Sawannoryżak[2] (Cerradomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[3][4].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 111–185 mm, długość ogona 130–227 mm, długość tylnej stopy 24–43 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[4][5].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 2006 roku brazylijsko-amerykański zespół teriologów (Brazylijczycy Marcelo Weksler, Alexandre Reis Percequillo oraz Amerykanin Robert S. Voss) na łamach American Museum novitates[1]. Na gatunek typowy autorzy wyznaczyli (oryginalne oznaczenie) sawannoryżaka żółtawego (C. subflavus).
Etymologia
Cerradomys: Cerrado, Brazylia; gr. μυς mus, μυoς muos ‘mysz’[1].
Podział systematyczny
Takson wyodrębniony na podstawie badań filogenetycznych z Oryzomys[1]. Do rodzaju należą następujące gatunki[6][5][3][2]:
- Cerradomys langguthi Percequillo, Hingst-Zaher & Bonvicino, 2008 – sawannoryżak pomarańczowoboki
- Cerradomys vivoi Percequillo, Hingst-Zaher & Bonvicino, 2008 – sawannoryżak jasnolicy
- Cerradomys maracajuensis (Langguth & Bonvicino, 2002) – sawannoryżak samotny
- Cerradomys scotti (Langguth & Bonvicino, 2002) – sawannoryżak wyżynny
- Cerradomys akroai Bonvicino, Casado & Weksler, 2014
- Cerradomys marinhus (Bonvicino, 2003) – sawannoryżak długonogi
- Cerradomys subflavus (J.A. Wagner, 1842) – sawannoryżak żółtawy
- Cerradomys goytaca Tavares, Pessôa & P.R. Gonçalves, 2011 – sawannoryżak piaskowy
Przypisy
- ↑ a b c d M. Weksler, A.R. Percequillo & R.S. Voss. Ten New Genera of Oryzomyine Rodents (Cricetidae: Sigmodontinae). „American Museum Novitates”. 3537, s. 8, 2006. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 247. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 404. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 445–446. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 258. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).