Reliktowiec mały
†Moho braccatus[1] | |||
Cassin, 1855 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | reliktowce | ||
Rodzaj | Moho | ||
Gatunek | reliktowiec mały | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
| |||
|
Reliktowiec mały[4] (†Moho braccatus), w jęz. hawajskim Kauaʻi ʻŌʻō lub ʻOʻoʻaʻa – gatunek wymarłego ptaka z rodziny reliktowców (†Mohoidae)[5], wcześniej zaliczany do miodojadów (Meliphagidae)[4]. Występował endemicznie na Hawajach.
Gatunek był znany tylko z jednej wyspy archipelagu – Kauaʻi, jednak mógł występować także na sąsiednich wyspach.
Reliktowiec mały był najmniejszym spośród hawajskich miodojadów, mierzył ok. 20 cm długości. Upierzenie czarne, ciemię i czoło intensywniej zabarwione. Wierzch głowy był delikatnie usiany białymi plamkami. Grzbiet łupkowobrązowy. Spód skrzydeł biały, w tym poprzeczne pasy na piersi, nadające łuskowany wygląd. Pióra u nasady nóg żółte u dorosłych, ciemne u młodych[6]. Dziób ostry, lekko zagięty w dół, co pozwalało na łatwe wybieranie nektaru z kwiatów. Żywił się nektarem roślin z rodziny lobeliowatych, głównie z gatunku Metrosideros polymorpha, oraz małymi bezkręgowcami i owocami. Budował gniazda w wydrążonych jamach i norach na ziemi w gęsto zalesionych kanionach na Kauaʻi.
Płeć | długość ciała | masa ciała |
---|---|---|
samiec | 20,6–24,2 cm | nieznana |
samica | 17,9–22,5 cm | nieznana |
Był pospolity w subtropikalnych lasach wyspy do początku XX w., kiedy to jego populacja zaczęła gwałtownie się zmniejszać. W latach 70. XX w. jego występowanie ograniczało się do obszaru chronionych bagien Alakaʻi Wilderness Area. W 1981 r. napotkano jedną parę, a w 1985 r. jednego samca – był to ostatni odnotowany osobnik. Po raz ostatni słyszany był w 1987 r. i od tego czasu uważany jest za gatunek wymarły. Przyczyny wymarcia to m.in. wprowadzenie oraz przywleczenie na wyspę świń, szczurów i komarów będących sprawcami chorób wśród ptaków. Inną, dodatkową przyczyną były działania człowieka prowadzące do niszczenia środowiska naturalnego tego ptaka.
Przypisy
- ↑ †Moho braccatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Reliktowiec maly (Moho braccatus) Cassin, 1855. Avibase. [dostęp 2012-08-02].
- ↑ †Moho braccatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Mohoidae Fleischer, James & Olson, 2008 - reliktowce - O-os and Kioea (wersja: 2019-05-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-28].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxwings and allies, tits, penduline tits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-28]. (ang.).
- ↑ a b Identification - Kauai Oo - Moho braccatus - Birds of the World [online], birdsoftheworld.org [dostęp 2024-07-09] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Jedyny znany film z reliktowcem małym
- Ostatnia pieśń reliktowca małego
- p
- d
- e
- Ptaki żyjące w holocenie, wymarłe po roku 1500
- SNL: kauaihonningeter
- GBIF: 2486982
- identyfikator iNaturalist: 12672
- ITIS: 178820
- NCBI: 572106
- identyfikator taksonu Fossilworks: 186407