Rafał Romanowski
Rafał Romanowski (2021) | |||
Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1978 | ||
---|---|---|---|
Zawód, zajęcie | urzędnik państwowy | ||
Alma Mater | |||
Stanowisko | wiceminister rolnictwa (2007, 2015–2020, 2021–2023), poseł na Sejm IX i X kadencji (2022–2023, od 2024), poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji (2023–2024) | ||
Partia | |||
Odznaczenia | |||
|
Rafał Romanowski (ur. 15 lutego 1978 w Ciechanowie) – polski polityk, urzędnik państwowy i samorządowiec, doktor nauk społecznych, w 2007, w latach 2015–2020 i 2021–2022 podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a w latach 2022–2023 sekretarz stanu w tym ministerstwie, poseł na Sejm IX i X kadencji, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.
Życiorys
Pochodzi z Szulmierza w gminie Regimin[1]. Absolwent studiów z zakresu dziennikarstwa i public relations na Wydziale Nauk Politycznych Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku oraz z zakresu marketingu i reklamy na tej samej uczelni (działającej wówczas pod nazwą Akademia Humanistyczna w Pułtusku). Odbył studia podyplomowe Executive MBA w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie[2]. W 2022 uzyskał stopień naukowy doktora nauk społecznych na Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie[3].
Pracował w lokalnej telewizji w Ciechanowie oraz w Polkomtelu. Następnie od 2006 był doradcą Henryka Kowalczyka (wówczas sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi)[4], a także szefem jego gabinetu jako pełnomocnika rządu ds. kształtowania ustroju rolnego[1].
Od sierpnia 2007 do 16 listopada 2007 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W tym samym roku bez powodzenia kandydował do Sejmu z ostatniego miejsca listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu płockim (otrzymał 3419 głosy)[5]. Od 2009 pracował w spółce prawa handlowego Stadnina Koni „Nowe Jankowice”, m.in. jako prokurent. Od 2009 był też wiceprezesem zarządu spółki z o.o. pod nazwą Grupa Hodowców Koni „Koń zimnokrwisty”[1].
Pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Związku Hodowców Koni Ras Zimnokrwistych (2009–2017), po czym w 2018 został członkiem zarządu tej organizacji. Przewodniczył radzie Lokalnej Grupy Działania „Orzyc-Narew” (2011–2016), a w 2013 objął funkcję prezesa Stowarzyszenia Przyjazne Przedszkole w Makowie Mazowieckim[1].
W listopadzie 2015 ponownie został wiceministrem rolnictwa w randze podsekretarza stanu. W wyborach w 2018 z listy PiS uzyskał mandat radnego sejmiku mazowieckiego VI kadencji[6]. W wyborach w 2019 kandydował do Parlamentu Europejskiego w okręgu nr 5, zdobywając 11 420 głosów[7]. W wyborach w tym samym roku ubiegał się również o wybór do Sejmu z okręgu płockiego[8]. W styczniu 2020 odszedł z funkcji wiceministra[9]. W marcu tego samego roku został pełnomocnikiem ministra aktywów państwowych Jacka Sasina ds. rolno-spożywczych[10]. W listopadzie 2021 powrócił na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi[11].
W lutym 2022 uzyskał prawo do objęcia mandatu poselskiego zwolnionego przez Łukasza Szumowskiego, na co wyraził zgodę[12]. W tym samym miesiącu w resorcie rolnictwa przeszedł na stanowisko sekretarza stanu, został też pełnomocnikiem rządu ds. kształtowania ustroju rolnego[13]. W 2023 bezskutecznie kandydował do Sejmu X kadencji[14]. W listopadzie tego samego roku objął mandat eurodeputowanego IX kadencji (zwolniony przez Zbigniewa Kuźmiuka)[15][16][17]. W konsekwencji zakończył pełnienie funkcji wiceministra. W PE dołączył do grupy Europejskich Konserwatystów i Reformatorów[15]. W 2024 nie wystartował w kolejnych wyborach europejskich. W tym samym roku objął mandat posła X kadencji zwolniony przez Jacka Ozdobę[18].
Wyniki w wyborach
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2007 | Prawo i Sprawiedliwość | Sejm VI kadencji | nr 16 | 3443 (1,12%)[5] | |
2018 | Sejmik Województwa Mazowieckiego VI kadencji | nr 4 | 46 831 (12,80%)[6] | ||
2019 | Parlament Europejski IX kadencji | nr 5 | 11 420 (1,34%)[7][a] | ||
2019 | Sejm IX kadencji | nr 16 | 9905 (2,67%)[8][b] | ||
2023 | Sejm X kadencji | 14 831 (3,35%)[14][c] |
Odznaczenia
Odznaczony Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”[2].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c d Rafał Romanowski: Podsekretarz Stanu. gov.pl. [dostęp 2019-08-31].
- ↑ a b Rafał Romanowski: Podsekretarz Stanu. gov.pl. [dostęp 2021-11-10].
- ↑ Rafał Romanowski: Sekretarz Stanu. gov.pl. [dostęp 2022-10-05].
- ↑ Wiceminister rolnictwa z Szulmierza gm. Regimin. „Extra Ciechanów”, 28 sierpnia 2007.
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2019-05-30].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-30].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Zmiany w Kierownictwie. gov.pl, 28 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-28].
- ↑ Rafał Romanowski zajmie się tworzeniem Krajowej Grupy Spożywczej. wiadomoscihandlowe.pl, 12 marca 2020. [dostęp 2020-11-06].
- ↑ Nowy podsekretarz stanu. gov.pl, 4 listopada 2021. [dostęp 2021-11-05].
- ↑ Postanowienie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lutego 2022 r. w sprawie obsadzenia wygasłego mandatu w okręgu wyborczym nr 16 z siedzibą Okręgowej Komisji Wyborczej w Płocku (M.P. z 2022 r. poz. 150).
- ↑ Zmiany w kierownictwie resortu. gov.pl, 8 lutego 2022. [dostęp 2022-02-08].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2024-08-05].
- ↑ M.P. z 2023 r. poz. 1294
- ↑ Rafał Romanowski uzyskał siódmy wynik na liście PiS w okręgu mazowieckim, która uzyskała w nim dwa mandaty. Maria Koc, Maciej Małecki, Anna Kwiecień i Arkadiusz Czartoryski odmówili jednak objęcia zwolnionego mandatu.
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 669
Bibliografia
- Podsekretarz Stanu – Rafał Romanowski. minrol.gov.pl, 2 grudnia 2015. [dostęp 2016-03-21].
Linki zewnętrzne
- Rafał Romanowski – strona prywatna. [dostęp 2019-08-31].