Purson

Purson – w tradycji okultystycznej demon, upadły anioł, król piekła. Znany również pod imionami Kurson i Pursan. Rozporządza 22 legionami duchów. W Sztuce Goecji jest dwudziestym, a w Pseudomonarchii Daemonum jedenastym duchem. Przed upadkiem przynależał do Chóru Cnót i Tronów[1]. Według Praktyki Tajemnej Wiedzy Magicznej[2] jest trzecim generalnym adiunktem cesarza.

W demonologii

By go przywołać i podporządkować potrzebna jest jego pieczęć, która według Sztuki Goecji powinna być zrobiona ze złota.

Pomaga znaleźć rzeczy ukryte, w tym i skarby. Nie jest dla niego zagadką wiedza przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Udziela odpowiedzi na pytania dotyczące wszystkich spraw ziemskich jak i również dotyczących boskości oraz stworzenia świata.

Ukazuje się pod postacią człowieka w kostiumie z danej epoki, z lwią twarzą, który trzyma żmiję lub zaskrońca, czasami dosiada niedźwiedzia. Może przyjmować postać ludzką albo eteryczną. Zawsze poprzedza go głos trąbek. Towarzyszą mu dobre duchy opiekuńcze, których jest ojcem i które przynależą do Chóru Cnót lub Chóru Tronów.

W kulturze masowej

  • Pojawia się jako „Łowca Dusz” w filmie Dzieje mistrza Twardowskiego, gra go Jerzy Bończak.

Przypisy

  1. Lewis Spence: An Encyclopaedia of Occultism: A compendium of information on the occult sciences, occult personalities, psychic science, magic, demonology, spiritism and mysticism. 1920.
  2. Praktyka Tajemnej Wiedzy Magicznej. PG Elektronics, 2001, s. 36. ISBN 83-903270-1-5.

Bibliografia

  • MacGregor Mathers, Aleister Crowley: Goecja wg Aleistera Crowleya. Dariusz Misiuna (oprac. i tłum.). Wrocław: FOX, 2000, s. 71. ISBN 83-913114-5-7.
  • Collin de Plancy: Słownik wiedzy tajemnej. Warszawa-Kraków: Oficyna Wydawnicza POLCZEK Polskiego Czerwonego Krzyża, 1993, s. 152. ISBN 83-85272-11-9.
  • Gustav Davidson: Słownik aniołów w tym aniołów upadłych. Poznań: Zysk i S-ka, 1998, s. 240. ISBN 83-7150-337-7.