Przekładnia hiperboloidalna

Ten artykuł od 2024-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Przekładnia hiperboloidalna – przekładnia zębata o kołach walcowych z zębami skośnymi^{[potrzebny przypis]}.

Przekładnie tego typu mają osie zwichrowane. Kąt pomiędzy osiami Σ jest sumą kątów pochylenia zęba w obu kołach zębatych β₁ i β₂. Dąży się do tego, by wartości kątów były bliskie sobie, gdyż wtedy udział tarcia w pracy zazębienia jest zminimalizowany.

Jako że w przekładniach tego typu styk zębów ma charakter punktowy, nadają się one do przenoszenie tylko niewielkich obciążeń.

Sprawność przekładni hiperboloidalnej wynosi:

η = (1 – μ * tan β₂) / (1 + μ * tan β₁)

gdzie μ to współczynnik tarcia, uzależniony od rodzaju materiału kół, chropowatości ich powierzchni oraz sposobu smarowania.