Pachyramphus
Pachyramphus[1] | |||
G.R. Gray, 1840[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – bekardzik rdzawy (P. castaneus) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Podrząd | tyrankowce | ||
Rodzina | bekardowate | ||
Podrodzina | bekardy | ||
Rodzaj | Pachyramphus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Psaris cuvierii Swainson, 1821 (= Tityra virdis Vieillot, 1816) | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Pachyramphus – rodzaj ptaków z podrodziny bekardów (Tityrinae) w rodzinie bekardowatych (Tityridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej i Południowej[11].
Morfologia
Długość ciała 12–18,5 cm; masa ciała 14–41,5 g[11].
Systematyka
- Pachyrhynchus: gr. παχυς pakhus „gruby, tęgi”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[12]. Gatunek typowy: Pachyrhynchus niger von Spix, 1825 (= Platyrhynchos polychopterus Vieillot, 1818); młodszy homonim Pachyrhynchus Wagler, 1822 (Tityridae).
- Pachyramphus: gr. παχυς pakhus „gruby”; ῥαμφος rhamphos „dziób”[13].
- Bathmidurus: gr. βαθμις bathmis, βαθμιδος bathmidos „stopień, próg”, od βαθμος bathmos „stopień, próg”, od βαινω bainō „chodzić”; ουρα oura „ogon”[14]. Gatunek typowy: Lanius atricapillus J.F. Gmelin, 1788 (= Todus marginatus M.H.C. Lichtenstein, 1823).
- Chloropsaris: gr. χλωρος khlōros „zielony”; rodzaj Psaris Cuvier, 1817 (bekarda)[15]. Gatunek typowy: Tityra virdis Vieillot, 1816.
- Callopsaris: gr. καλλος kallos „piękno”, od καλος kalos „piękny”; rodzaj Psaris Cuvier, 1817 (bekarda)[16]. Gatunek typowy: Vireo versicolor Hartlaub, 1843.
- Platypsaris: łac. platys „szeroki, rozległy”, od gr. πλατυς platus „szeroki”; rodzaj Psaris G. Cuvier, 1817 (bekarda)[17]. Gatunek typowy: Pachyramphus latirostris Bonaparte, 1854[a].
- Hadrostomus: gr. ἁδρος hadros „gruby, tęgi”; στομα stoma, στοματος stomatos „usta”[18]. Nowa nazwa dla Platypsaris P.L. Sclater, 1857 ze względu na puryzm.
- Berlepschia: Hans Hermann Carl Ludwig Graf von Berlepsch (1850–1915), niemiecki ornitolog, kolekcjoner specjalizujący się w neotropikalnej awifaunie[19]. Gatunek typowy: Berlepschia chrysoblephara W. Bertoni, 1901 (= Tityra viridis Vieillot, 1816); młodszy homonim Berlepschia Ridgway, 1887 (Furnariidae).
- Climacocercus: gr. κλιμαξ klimax, κλιμακος klimakos „drabina”; κερκος kerkos „ogon”[20]. Gatunek typowy: Thamnophilus cyanocephalus Vieillot, 1816 (= Platyrhynchos polychopterus Vieillot, 1818); młodszy homonim Climacocercus Cabanis, 1844 (Falconidae).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[21]:
- Pachyramphus versicolor (Hartlaub, 1843) – bekardzik falisty
- Pachyramphus xanthogenys Salvadori & Festa, 1898 – bekardzik żółtolicy
- Pachyramphus viridis (Vieillot, 1816) – bekardzik zielony
- Pachyramphus spodiurus P.L. Sclater, 1860 – bekardzik okopcony
- Pachyramphus rufus (Boddaert, 1783) – bekardzik białoczelny
- Pachyramphus validus (M.H.C. Lichtenstein, 1823) – bekardzik czubaty
- Pachyramphus minor (Lesson, 1831) – bekardzik różowogardły
- Pachyramphus niger (J.F. Gmelin, 1788) – bekardzik czarny
- Pachyramphus aglaiae (Lafresnaye, 1839) – bekardzik purpurowogardły
- Pachyramphus homochrous P.L. Sclater, 1859 – bekardzik jednobarwny
- Pachyramphus surinamus (Linnaeus, 1766) – bekardzik białobrzuchy
- Pachyramphus cinnamomeus Lawrence, 1861 – bekardzik cynamonowy
- Pachyramphus castaneus (Jardine & Selby, 1827) – bekardzik rdzawy
- Pachyramphus marginatus (M.H.C. Lichtenstein, 1823) – bekardzik czarnołbisty
- Pachyramphus major (Cabanis, 1847) – bekardzik szaroszyi
- Pachyramphus albogriseus P.L. Sclater, 1857 – bekardzik szary
- Pachyramphus salvini Richmond, 1899 – bekardzik czapeczkowy
- Pachyramphus polychopterus (Vieillot, 1818) – bekardzik białopręgi
Uwagi
- ↑ Podgatunek P. aglaiae.
Przypisy
- ↑ Pachyramphus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2. London: Printed and sold by R. and J.E. Taylor, 1840, s. 31. (ang.).
- ↑ J.B. v. Spix: Avium species novae, quas in itinere per Brasiliam annis MDCCCXVII-MDCCCXX. T. 2. Monachii: Typis Franc. Seraph. Hübschmanni, 1824–1825, s. 31. (łac.).
- ↑ J. Cabanis. Ornithologische Notizen. „Archiv für Naturgeschichte”. 13 (1), s. 247, 1847. (niem.).
- ↑ J.J. Kaup. Descriptions of some New Birds in the Museum of the Earl of Derby. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 19, s. 45, 1851. (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1, s. 134, 1854. (fr.).
- ↑ P.L. Sclater. Review of the species of the South American sub family Tityrinx. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 25, s. 72, 1857. (ang.).
- ↑ J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 2: Schreivögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1859–1860, s. 84. (niem.).
- ↑ Bertoni 1901 ↓, s. 114.
- ↑ Bertoni 1901 ↓, s. 112.
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tityras and Allies (Tityridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tityri1.01. [dostęp 2021-02-03]. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pachyrhynchus [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pachyramphus [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Bathmidurus [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Chloropsaris [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Callopsaris [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Platypsaris [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Hadrostomus [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Berlepschia [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Climacocercus [dostęp 2022-10-12] .
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tityrinae Gray,GR, 1840 (1832-33) – bekardy (wersja: 2022-09-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-12].
Bibliografia
- A. de W. Bertoni: Aves nuevas del Paraguay. Continuación á Azara. Asunción: Talleres nacionales de H. Kraus, 1901, s. 1–216. (hiszp.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- Britannica: animal/becard
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 31293
- GBIF: 2486256
- identyfikator iNaturalist: 8660
- ITIS: 178383
- NCBI: 114332
- identyfikator taksonu Fossilworks: 373618