Pałac Lasockich w Krakowie
nr rej. A-603 z 30 maja 1979 | |||
Pałac Lasockich, widok z Parku Dębnickiego (2008) | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | ul. Tyniecka 18 | ||
Styl architektoniczny | eklektyzm | ||
Rozpoczęcie budowy | XIX wiek | ||
Ważniejsze przebudowy | 1880 | ||
Położenie na mapie Krakowa | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
50°03′02,37″N 19°55′03,61″E/50,050658 19,917669 | |||
|
Pałac Lasockich – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie w dzielnicy VIII przy ulicy Tynieckiej 18, na Dębnikach.
W XIX wieku stała w tym miejscu klasycystyczna willa z oficynami, którą zakupił około roku 1871 hrabia Bronisław Lasocki. Łącząc wcześniej istniejące budynki stworzył eklektyczną rezydencję o charakterze pałacowym. Ciekawym elementem pałacu jest czworokątna wieża zwieńczona krenelażem.
Powstały ok. połowy XIX w. otoczony ogrodem budynek pierwotny, stanowiący własność rodziny Gumplowiczów, był obiektem parterowym z piętrowym korpusem. Budowla miała rzut prostokątny. W trakcie przebudowy dodano piętra nad skrzydłami bocznymi, wykonano połączenie z murowaną parterową oficyną, po lewej stronie dobudowano trójkondygnacyjną wieżę widokową i pokryto elewację dekoracją neorenesansową. Elewacja północna w miejsce drewnianego ganku otrzymała murowany portyk filarowy podtrzymujący taras, a elewacja ogrodowa wzbogacona została o murowaną i oszkloną werandę. Powstał też jednokondygnacyjny architektoniczny łącznik, zespalający wieżę z korpusem głównym pałacu. Całość otaczał park. Autorem przebudowy był prawdopodobnie Maksymilian Nitsch.
W pałacu Lasockich znajdowała się niewielka kolekcja dzieł sztuki. W galerii, którą zlokalizowano w pawilonie łączącym pałac z wieżą, umieszczony był zbiór obrazów i rysunków malarzy polskich (m.in. Artur Grottger, Juliusz Kossak, Antoni Adam Piotrowski), a w pomieszczeniu zwanym „muzeum”, stały gabloty ze zbiorami szkła, porcelany, numizmatów i „starożytności”. Ściany pomieszczeń reprezentacyjnych dekorowała stara broń[1].
Po roku 1910 pałac stał się własnością gminy. W latach 20. XX wieku bracia Albertyni prowadzili w nim Zakład dla Nieletnich Chłopców. Po 1945 roku w budynku znajdowały się mieszkania oraz Miejskie Przedsiębiorstwo Zieleni.
Od 1980 stał zdewastowany, opuszczony i otwarty, w 1993 kupiło go przedsiębiorstwo inżynieryjne Skanska-Oddział Hydrotrest. Obok pałacu znajduje się hotel oraz Park Dębnicki.
Obecnie znajduje się tam niepubliczne Technikum New Technology[2].
Przypisy
Bibliografia
- Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, wydawca Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, Kraków 2023, ISBN 978-83-66253-46-9 t. II s. 141
Linki zewnętrzne
- Krzysztof Jakubowski: Przeprawa na Dębniki. gazeta.pl, 26 czerwca 2008. [dostęp 2013-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-19)].
- Artur Turyna: Zabytkowe pałace i dwory Krakowa. wawel.net. [dostęp 2013-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-09)].