Ołeksandr Ławrynowycz

Ołeksandr Ławrynowycz
Олександр Лавринович
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1956
Owrucz

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel akademicki

Alma Mater

Narodowa Akademia Prawnicza Ukrainy

Stanowisko

minister sprawiedliwości (2002–2005, 2006–2007, 2010–2013)

Odznaczenia
Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy Order „Za zasługi” I klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)
Multimedia w Wikimedia Commons

Ołeksandr Wołodymyrowycz Ławrynowycz, ukr. Олександр Володимирович Лавринович (ur. 28 czerwca 1956 w Owruczu) – ukraiński polityk i nauczyciel akademicki, minister sprawiedliwości w latach 2002–2005, 2006–2007 oraz 2010–2013, parlamentarzysta.

Życiorys

W 1978 ukończył studia z zakresu fizyki na Uniwersytecie Kijowskim. W latach 90. został absolwentem prawoznawstwa Narodowej Akademii Prawniczej Ukrainy. Pracował w Akademii Nauk Ukraińskiej SRR, wykładał na Politechnice Kijowskiej. Przez dwa lata przebywał na stażach w USA.

W 1989 przystąpił do Ludowego Ruchu Ukrainy. W 1994 i 1998 z rekomendacji tej partii uzyskiwał mandat posła do Rady Najwyższej. W 2001 powołano go na stanowisko wiceministra sprawiedliwości, a rok później ponownie wybrano parlamentarzystą (z ramienia Naszej Ukrainy).

Wkrótce przeszedł na stronę rządową, obejmując stanowisko ministra sprawiedliwości w rządzie Wiktora Janukowycza, które zajmował w latach 2002–2005. Po odwołaniu do 2006 pracował w biznesie, w tym samym roku przez kilka miesięcy był zastępcą ministra bez teki, a w listopadzie został ponownie ministrem sprawiedliwości. Pełnił tę funkcję do grudnia 2007. W tym samym roku kolejny raz wszedł do parlamentu, tym razem z ramienia Partii Regionów. W 2008 został pierwszym wiceprzewodniczącym Rady Najwyższej. 12 listopada 2008, po dymisji marszałka Arsenija Jaceniuka, pełnił przez cztery tygodnie obowiązki przewodniczącego Rady.

W marcu 2010 po raz kolejny został ministrem sprawiedliwości w gabinecie Mykoły Azarowa. W 2012 również został wybrany do Rady Najwyższej. Utrzymał stanowisko rządowe w drugim rządzie tego premiera (od grudnia 2012), zajmując je do lipca 2013.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Вища рада юстиції – 15 років діяльності. Kijów: Łohos-Ukrajina, 2013, s. 82. [dostęp 2024-08-14]. (ukr.).
  2. Указ Президента України № 448/2013 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня незалежності України». rada.gov.ua, 24 sierpnia 2013. [dostęp 2024-08-14]. (ukr.).
  3. Указ Президента України № 713/2011 «Про нагородження О.Лавриновича орденом „За заслуги“». rada.gov.ua, 28 czerwca 2011. [dostęp 2024-08-14]. (ukr.).
  4. Указ Президента України № 1157/2001 «Про відзначення державними нагородами України». rada.gov.ua, 27 listopada 2001. [dostęp 2024-08-14]. (ukr.).

Bibliografia

  • Nota biograficzna na stronie golos.ua. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
  • p
  • d
  • e
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

  • p
  • d
  • e
Drugi rząd Mykoły Azarowa (2010–2012)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

  • p
  • d
  • e
Ministrowie sprawiedliwości Ukrainy (od 1991)

Godło Ukrainy

  • VIAF: 26161573398504520550
  • PLWABN: 9811796320105606
  • LIH: LNB:DBoN;=BZ