Niszczyciele typu Rochefortais
"Flamberge" | |||
Kraj budowy | Francja | ||
---|---|---|---|
Użytkownicy | Marine nationale | ||
Stocznia | w Rochefort | ||
Wejście do służby | 1902–1903 | ||
Zbudowane okręty | 4 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność | 306 t | ||
Długość | 57,5 m | ||
Szerokość | 6,3 m | ||
Zanurzenie | 3,17 m | ||
Napęd | 2 pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania (VTE) o mocy łącznej 4800 KM (indykowanych), 2 kotły parowe, 2 śruby | ||
Prędkość | 26 węzłów | ||
Załoga | 52 | ||
Uzbrojenie | 1 działo 65 mm | ||
|
Niszczyciele typu Pertuisane, określane też typem Rochefortais – seria francuskich niszczycieli z początku XX wieku, będących w służbie podczas I wojny światowej, licząca 4 jednostki.
Historia
Niszczyciele typu Pertuisane, nazywane tak od głównego okrętu, określane też powszechnie jako typ Rochefortais od miejsca budowy, należały do grupy francuskich niszczycieli tzw. 300-tonowych. Serię czterech okrętów zamówiono 8 czerwca 1899 w stoczni w Rochefort, według planów stoczni Augustin Normand. Stanowiły one modyfikację projektu dwóch ulepszonych okrętów typu Durandal (pierwszego typu francuskich niszczycieli) – "Fauconneau" i "Espingole". Były też do nich bardzo podobne, odróżniając się lekko pochylonymi kominami. Stępki pod budowę okrętów położono między czerwcem 1899 a styczniem 1900. Okręty wodowano w latach 1900/1901, lecz wyposażanie ich trwało stosunkowo długo i przechodziły one próby morskie w latach 1902/1903[1]
Okręty otrzymały, podobnie jak inne niszczyciele programu 300-tonowego, nazwy od historycznych broni piechoty: "Pertuisane" (partyzana), "Escopette" (krótka broń palna jazdy), "Flamberge" (flamberg), "Rapière" (rapier).
Konstrukcja okrętów była analogiczna do typu Durandal.
Okręty
Nazwa | Stocznia | Data wodowania | Los |
---|---|---|---|
Pertuisane | Rochefort | 05. 12. 1900 | wycofany 16. 03. 1923 |
Escopette | Rochefort | 20. 12. 1900 | wycofany 4. 04. 1921 |
Rapière | Rochefort | 16. 07. 1901 | wycofany 27. 10. 1921 |
Flamberge | Rochefort | 28. 10. 1901 | wycofany 1. 10. 1920 |
Służba w skrócie
W odróżnieniu od pozostałych typów niszczycieli 300-tonowych, żaden z niszczycieli typu Pertuisane nie został utracony w kolizji lub walce. Wszystkie cztery służyły podczas I wojny światowej, chociaż były już wtedy przestarzałe i odpowiadały wielkością nowo budowanym torpedowcom. Przetrwały wojnę, po której zostały wycofane ze służby w latach 1920-1923. Główny okręt "Pertuisane" był zarazem ostatnim wycofanym z francuskich niszczycieli typu 300-tonowego.
Przypisy
- ↑ R. Chesneau i in., Conway's... 1860-1905, s. 326
Bibliografia
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik (red.), Conway's All The World's Fighting Ships 1860-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5
- p
- d
- e
typ Durandal |
|
---|---|
typ Framée |
|
typ Rochefortais |
|
typ Arquebuse |
|
typ Claymore (350 t) | |
typ Branlebas (350 t) |
|
- p
- d
- e
Drednoty | |
---|---|
Okręty liniowe | |
Pancerniki obrony wybrzeża |
|
Krążowniki pancerne | |
Krążowniki pancernopokładowe | |
Krążowniki lekkie |
|
Niszczyciele | |
Torpedowce |
|
Okręty podwodne |
|
Kanonierki | |
Awiza | |
Ścigacze |
|
Stawiacze min |
|
Trałowce |
|
Transportowce wodnosamolotów |