Nikołaj Duchonin
Minister wojny Aleksandr Guczkow ze sztabem Frontu Południowo-Zachodniego. Duchonin stoi pierwszy z prawej. | |
generał lejtnant | |
Data i miejsce urodzenia | 1?/13 grudnia 1876 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 lis.?/3 grudnia 1917 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1896–1917 |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki | 3 Armia |
Stanowiska | p.o. naczelnego dowódcy (1917) |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Nikołaj Nikołajewicz Duchonin (ur. 1 grudnia?/13 grudnia 1876 w guberni smoleńskiej, zm. 20 listopada?/3 grudnia 1917 w Mohylewie) – rosyjski generał lejtnant, p.o. naczelnego dowódcy armii rosyjskiej w listopadzie i grudniu 1917 roku.
Życiorys
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Ukończył korpus kadetów w Moskwie (według innego źródła w Kijowie), a następnie Aleksandrowską Szkołę Wojskową(inne języki) (1896) i Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego (1902)[1].
W I wojnie światowej dowodził 165. Łuckim pułkiem piechoty (od wybuchu wojny do grudnia 1915), następnie był pomocnikiem generała-kwatermistrza Frontu Południowo-Zachodniego (do czerwca 1916), generałem-kwatermistrzem sztabu 3. Armii Frontu Południowo-Zachodniego (do czerwca 1917), szefem sztabu Frontu Południowo-Zachodniego (do sierpnia 1917), szefem sztabu Frontu Zachodniego (do października 1917), szef sztabu naczelnego dowódcy armii rosyjskiej (do listopada 1917). Uczestniczył w opracowywaniu planów ofensywy Brusiłowa[1].
Po ucieczce Aleksandra Kiereńskiego pełnił obowiązki naczelnego dowódcy. Po odmowie podjęcia z Austro-Węgrami rozmów w sprawie traktatu pokojowego został usunięty ze stanowiska przez Radę Komisarzy Ludowych. 19 listopada 1917 zwolnił z więzienia w Bychowie dowódców puczu Korniłowa. Z tego powodu dzień później, po przybyciu do Stawki Naczelnego Dowódcy Nikołaja Krylenki, który 9 listopada został mianowany Najwyższym Naczelnym Dowódcą Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej, został aresztowany i miał zostać przewieziony do Piotrogrodu. Na dworcu w Mohylewie został jednak zamordowany przez rozwścieczony tłum[1].
Odznaczenia
- Order Świętego Jerzego III klasy (1917)
- Order Świętego Jerzego IV klasy (1916)
- Order Świętego Włodzimierza III klasy (1915)
- Order Świętego Włodzimierza IV klasy (1914)
- Order Świętej Anny II klasy (1912)
- Order Świętego Stanisława II klasy (1909)
- Order Świętej Anny III klasy (1906)
- Order Świętego Stanisława III klasy (1906)
- Złota Broń Za Waleczność (1915)
Linki zewnętrzne
- Biografia (rus.)
Przypisy
- PWN: 3894712
- Britannica: biography/Nikolay-Nikolayevich-Dukhonin
- БРЭ: 1971332