NGC 1
NGC 1 (SDSS9) | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 30 września 1861 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | spiralna SA(s)b | ||
Rektascensja | 00h 07m 15,9s | ||
Deklinacja | +27° 42′ 32″ | ||
Odległość | 210 mln ly | ||
Przesunięcie ku czerwieni | 0,015245[1] | ||
Jasność obserwowana | 12,8m | ||
Rozmiary kątowe | 1,7' × 1,2' | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary | 130 tys. ly | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
PGC 564, UGC 57, IRAS00047+2725, MCG 4-1-25, KCPG 2A, ZWG 477.54, ZWG 478.26 | |||
|
NGC 1 (również PGC 564 lub UGC 57) – galaktyka spiralna (SA(s)b), oddalona o około 210 milionów lat świetlnych od Ziemi, położona w gwiazdozbiorze Pegaza[2]. Odkrył ją Heinrich Louis d’Arrest 30 września 1861 roku[2], zaś John Dreyer skatalogował ją jako pierwszy obiekt w New General Catalogue.
Jest nieco większa od Drogi Mlecznej, jej średnica szacowana jest na 130 tys. lat świetlnych[2]. Na ziemskim niebie tworzy optyczną parę z NGC 2, jednak w rzeczywistości galaktyki te znajdują się daleko od siebie i nie są ze sobą fizycznie związane[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 1 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 1 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 1 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)