Merab Dwaliszwili

Merab Dwaliszwili

Dwaliszwili w 2018 roku.
Pseudonim	The Machine
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1991 Tbilisi
Obywatelstwo	Gruzja
Wzrost	168 cm
Masa ciała	61 kg
Trenowany przez	Ray Longo, Matt Serra
Debiut	2014
Federacja	UFC
Kategoria wagowa	kogucia
Klub	Serra-Longo Fight Team (2013–obecnie)
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	22
Zwycięstwa	18
Przez nokauty	3
Przez poddania	1
Przez decyzje	14
Porażki	4
↑ Bilans walk aktualny na 15 września 2024.

Merab Dwaliszwili (ur. 10 stycznia 1991 w Tbilisi) – gruziński zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)^[1]. Aktualnie związany z organizacją UFC^[2], w której od 14 września 2024 jest mistrzem wagi koguciej^[3].

Dwaliszwili urodził się w Tbilisi w gruzińskiej SRR i dorastał w niepodległej Gruzji. Zaczął trenować w młodym wieku, trenując qartuli chidaoba (tradycyjne zapasy), khridoli (tradycyjne walki), sambo i judo do samoobrony. W wieku 21 lat przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby zostać zawodowym zawodnikiem MMA. Po przybyciu do Ameryki zaczął trenować pod okiem Raya Longo i Matta Serry^[4].

Zawodowo zadebiutował w mieszanych sztukach walki w 2014 roku. W tym czasie walczył w różnych organizacjach, takich jak Ring of Combat. Przed przejściem do UFC zgromadził bilans 7-2. Obecnie reprezentuje klub Serra Jiu-Jitsu.

W największej amerykańskiej organizacji zadebiutował 9 grudnia 2017 roku przeciwko Frankie Saenzowi na UFC Fight Night: Swanson vs. Ortega^[5]. Wyrównaną walkę ostatecznie przegrał przez niejednogłośną decyzję (2 x 29-28, 28-29)^[6].

W następnej walce, która miała miejsce 21 kwietnia 2018 roku na UFC Fight Night: Barboza vs. Lee stanął przeciwko Ricky'emu Simónowi. Przegrał walkę przez poddanie techniczne po ostatnim gongu^[7]. Ta walka została nagrodzona bonusem za walkę wieczoru^[8]. Jego narożnik odwołał się od wyniku, twierdząc, że pod koniec rundy nie stracił on przytomności. Protest został odrzucony^[9].

15 września 2018 roku na UFC Fight Night: Hunt vs. Oleinik stoczył walkę z Terrionem Ware^[10]. Wygrał jednogłośną decyzją sędziowską^[11].

4 maja 2019 roku podczas UFC Fight Night: Iaquinta vs. Cowboy zawalczył z Bradem Katoną^[12]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją^[13].

W pierwszej walce w 2020 roku, którą stoczył 15 lutego na UFC Fight Night 167 zmierzył się z Caseyem Kenneyem^[14]. Kolejny raz zwyciężył jednogłośnie na pełnym dystansie trzech rund^[15].

13 czerwca 2020 roku na gali UFC on ESPN: Eye vs. Calvillo miał zmierzyć się z Rayem Borgiem, jednak dwa dni wcześniej poinformowano, że Borg wycofał się z walki i został zastąpiony przez debiutującego w organizacji Gustavo Lopeza^[16]. Pojedynek, który zwyciężył jednogłośnie Gruzin odbył się w limicie umownym do 140 funtów^[17].

15 sierpnia 2020 roku na UFC 252 stoczył walkę z Johnem Dodsonem^[18]. Zwyciężył u wszystkich sędziów punktowych w stosunku 30-27, odnosząc piąte zwycięstwo z rzędu^[19].

Oczekiwano, że w kolejnej walce zawalczy z Codym Stamannem 5 grudnia 2020 roku na gali UFC on ESPN 19^[20]. 22 października ogłoszono natomiast, że Stamann wycofał się z występu z nieujawnionych powodów, a jego miejsce zajął Raoni Barcelos^[21]. Do występu Brazylijczyka nie doszło jednak z powodów zdrowotnych związanych z jego ostatnią walką, która odbyła się 7 listopada^[22]. Walka pomiędzy Dwaliszwilim i Stamannem została przełożona na przypadającą 6 lutego 2021 roku galę UFC Fight Night 184^[23]. Z kolei w połowie stycznia Dwaliszwili został zmuszony do wycofania się z walki ze względu na zmagania się z powikłaniami po Covid-19, a zastąpił go Andre Ewell^[24]. Po pozytywnym wyniku testu na Covid-19 Ewell został wycofany z występu i zastąpiony przez debiutującego Askara Askara, a walka miała odbyć się w wadze piórkowej^[25][26]. W dniu wydarzenia Askar nie uzyskał zgody lekarskiej i walka została odwołana^[27]. Walka pomiędzy Dwaliszwilim i Stamannem została ponownie przełożona, tym razem na galę UFC on ESPN: Reyes vs. Procházka mającej miejsce 1 maja 2021 roku^[28]. Gruzin wygrał walkę jednogłośną decyzją (2 x 29-28, 30-27)^[29].

Następnie zmierzył się z Marlonem Moraesem 25 września 2021 roku na UFC 266^[30]. W walce zamykającej kartę wstępną gali zwyciężył przez techniczny nokaut w drugiej rundzie^[31]. To zwycięstwo przyniosło mu nagrodę bonusową za występ wieczoru^[32].

Podczas gali UFC 278, która odbyła się 20 sierpnia 2022 roku skrzyżował rękawice z byłym mistrzem UFC w wadze piórkowej, José Aldo^[33]. Dopisał do swojego rekordu ósme zwycięstwo z rzędu, jednogłośnie wypunktowując rywala^[34]

W walce wieczoru gali UFC Fight Night: Yan vs. Dvalishvili, która odbyła się 11 marca 2023 roku zmierzył się z byłym mistrzem UFC w wadze koguciej, Piotrem Janem^[35]. Zdominował na pełnym dystansie faworyzowanego rywala, odnosząc zwycięstwo przed jednogłośną decyzję^[36]. W tej walce pobił również rekord UFC w liczbie prób obalenia w historii organizacji, notując 49 prób^[37].

17 lutego 2024 roku na gali UFC 298 zmierzył się z byłym mistrzem UFC w wadze muszej i koguciej, Henrym Cejudo^[38]. Wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów^[39].

14 września 2024 roku podczas UFC 306 zawalczył o pas UFC wagi koguciej, mierząc się z ówczesnym mistrzem, Seanem O'Malleyem^[40]. Po 25 minutach Dwaliszwili pokonał Amerykanina jednogłośnie na kartach punktowych oraz odebrał mu tytuł, tym stając się nowym mistrzem wagi koguciej^[3].

W 2019 roku zajął drugie miejsce w Mistrzostwach Świata w Sambo w Korei Południowej. Dwaliszwili startował w sambo bojowym w wadze 68 kilogramów. W finale przegrał z Rosjaninem Stepanem Kobenowem^[41].

9 października 2021 roku walczył w głównym turnieju Fury Pro Grappling 2, gdzie przegrał jednogłośną decyzją z Kevinem Dantzlerem^[42].

Dwaliszwili rywalizował z Darrenem Branchem w głównym turnieju High Rollerz 23, który odbył się 21 stycznia 2023 roku^[43]. Wygrał pojedynek przez poddanie^[44].

• Ring of Combat
  • 2017: Mistrz ROC w wadze koguciej
• Ultimate Fighting Championship
  • Najwięcej obaleń w historii dywizji wagi koguciej UFC (66)^[45]
    • Trzecie miejsce pod względem liczby obaleń w historii UFC (79)^[46]
    • Najwięcej prób obalenia w jednej walce w historii UFC (49) w walce z Piotr Janem^[45]
  • Najwięcej trafień ogółem w historii dywizji wagi koguciej (1736)^[46]
  • Drugi najlepszy czas kontroli w parterze w historii dywizji wagi koguciej UFC ^[45]
  • 2024: Mistrz UFC w wadze koguciej^[3]