Manuel Camarón y Meliá
 Alegoria Karola III, 1783 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1763 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1806 | ||
| Narodowość | hiszpańska | ||
| Dziedzina sztuki | malarstwo, portret, pejzaż | ||
| Epoka | rokoko, kostumbryzm | ||
| |||
Manuel Camarón y Meliá – hiszpański malarz.
Pochodził z rodziny o artystycznych tradycjach. Jego dziadek Nicolás Camarón Lloro był rzeźbiarzem, a ojciec José Camarón Boronat i brat José Camarón y Meliá byli malarzami.
Początkowo uczył się w warsztacie ojca, później studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych San Carlos w Walencji. Malował portrety, pejzaże, dzieła o tematyce historycznej i kostumbrystycznej. Był znanym dekoratorem wachlarzy – to rzemiosło było niezwykle cenione w Walencji. Po śmierci ojca dokończył jego pracę nad freskami w katedrze w Segorbe[1].
Przypisy
- ↑ Alba Pagán, Ester. La pintura y los pintores valencianos durante la guerra de la Independencia y el reinado de Fernando VII (1808 - 1833). Tesi doctoral. Universitat de València, 2004. ISBN 84-370-5962-3
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Catalana: 0013763
