Louisa Garrett Anderson
Louisa Garrett Anderson w wieku 16 lat | |||
Data i miejsce urodzenia | 28 lipca 1873 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 listopada 1943 | ||
Miejsce spoczynku | Aldeburgh | ||
Zawód, zajęcie | lekarka, chirurżka | ||
Rodzice | Elizabeth Garrett Anderson | ||
Partnerka | Flora Murray(inne języki) | ||
Krewni i powinowaci | Alan Garrett Anderson(inne języki) | ||
Odznaczenia | |||
Most Excellent Order of the British Empire | |||
|
Louisa Garrett Anderson (ur. 28 lipca 1873 w Aldeburgh, zm. 15 listopada 1943 w Brighton) – medyczka, chirurżka, sufrażystka należąca do organizacji Women’s Social and Political Union. Podczas I wojny światowej była główną chirurżką kobiecego korpusu szpitalnego.
Rodzina
Jej matką była znana lekarka i chirurżka, Elizabeth Garrett Anderson. Ojciec, James George Skelton Anderson, był współwłaścicielem Orient Steamship Company(inne języki). Louisa była najstarszym dzieckiem pary. Ciocią Louisy była Millicent Fawcett, znana sufrażystka. Kuzynką Louisy była doktorka Mona Chalmers Watson(inne języki), która założyła Women’s Army Auxiliary Corps[1].
Edukacja i kariera lekarska
Uczęszczała do St Leonards School, szkoły medycznej dla dziewcząt w Londynie. Później uzyskała licencjat z medycyny i chirurgii, a następnie zaczęła praktykę w Paryżu i Chicago[2].
Mimo swych kompetencji Garrett nie została przyjęta do żadnego większego szpitala. Dołączyła do personelu New Hospital for Women(inne języki), który założyła jej matka. Leczono tam tylko kobiety i dzieci. Zaczynała jako asystentka, potem została główną chirurżką. Specjalizowała się w operacjach ginekologicznych[2].
Działalność jako sufrażystka
Od 1903 należała do NUWSS. Organizacja domagała się prawa do głosu i edukacji dla kobiet. W 1907 Louisa dołączyła do bardziej radykalnej WSPU[3].
W 1910 razem z matką oraz Emmeline Pankhurst, Alfredem Caldecott(inne języki), Herthą Ayrton(inne języki), Elizabeth Clarke Wolstenholme-Elmy(inne języki), Hildą Brackenbury(inne języki) oraz Sophią Duleep Singh, księżniczką pendżabską, a także 300 innymi kobietami, brała udział w rozmowach z ówczesnym premierem H.H. Asquithem[4].
I wojna światowa
Gdy wybuchła I wojna światowa, Louisa wraz z Florą Murray(inne języki) utworzyły Womens Hospital Corp (WHC), pierwszy szpital wojskowy prowadzony przez kobiety. Wiedząc, że brytyjskie Ministerstwo Wojny odrzuci ich ofertę pomocy, WHC zaoferowało swoją pomoc Francuskiemu Czerwonemu Krzyżowi. Francuzi przyjęli tę ofertę i przebudowali jeden z hoteli w Paryżu na główną siedzibę. Anderson została tam główną chirurżką[5].
Upamiętnienie
Jej nazwisko i zdjęcie (podobnie jak dane innych sufrażystek i sufrażystów) umieszczono na piedestale pomnika Millicent Fawcett przy Parliament Square w Londynie. Odsłonięto go w 2018[6].
Przypisy
- ↑ Back in the day: Mona Chalmers – general in battle with the sexists [online], The National [dostęp 2022-10-19] (ang.).
- ↑ a b Moore, Wendy (2020). No Man’s Land: The Trailblazing Women Who Ran Britain’s Most Extraordinary Military Hospital During World War I. Basic Books. p. 34.
- ↑ Moore, Wendy (2020). No Man’s Land: The Trailblazing Women Who Ran Britain’s Most Extraordinary Military Hospital During World War I. Basic Books. p. 36.
- ↑ DianeD. Atkinson DianeD., Rise up, women!. The remarkable lives of the suffragettes, London 2018, ISBN 978-1-4088-4404-5, OCLC 1016848621 [dostęp 2023-02-08] .
- ↑ LeahL. Leneman LeahL., Medical women at war, 1914–1918, „Medical History”, 38 (02), 1994, s. 160–177, DOI: 10.1017/S0025727300059081, ISSN 0025-7273, PMID: 8007751, PMCID: PMC1036842 [dostęp 2023-02-08] (ang.).
- ↑ HeatherH. Saul HeatherH., Millicent Fawcett statue unveiling: the women and men whose names will be on the plinth [online], inews.co.uk, 24 kwietnia 2018 [dostęp 2023-02-08] (ang.).