Louis de Nogaret d’Épernon de La Valette
Kardynał diakon | |||
Kraj działania | Francja | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1593 | ||
Data i miejsce śmierci | 27 września 1639 | ||
Arcybiskup-elekt Tuluzy | |||
Okres sprawowania | 1613–1627 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Kreacja kardynalska | 11 stycznia 1621 | ||
Kościół tytularny | Sant’Adriano al Foro | ||
|
Louis de Nogaret d’Épernon de La Valette (ur. 8 lutego 1593 w Angoulême, zm. 27 września 1639 w Rivoli) – francuski kardynał.
Życiorys
Urodził się 8 lutego 1593 roku w Angoulême, jako syn Jean-Louis’a de Nogareta i Marguerite de Foix[1]. Studiował filozofię na Sorbonie, a następnie został jałmużnikiem na dworze Ludwika XIII[1]. 26 sierpnia 1613 roku został wybrany arcybiskupem Tuluzy, choć nigdy nie przyjął sakry[1]. 11 stycznia 1621 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Sant’Adriano al Foro[2]. Następnie został także doradcą królewskim[1]. W 1627 roku zrezygnował z archidiecezji[2]. Gdy w 1630 roku książę Gaston i Maria Medycejska uzyskali obietnicę od króla zdymisjonowania kardynała Richelieu, Nogaret zalecił pierwszemu ministrowi udanie się do Wersalu, by odzyskać zaufanie Ludwika XIII[1]. Kardynał Richelieu usłuchał tej rady i przekonał króla do zachowania stanowiska, a w podzięce mianował Nogareta głównodowodzącym wojsk francuskich[1]. Zmarł 27 września 1639 roku w Rivoli[1].