Linijka standardowa
Linijka standardowa – obiekt astronomiczny, którego fizyczny rozmiar jest znany[1]. Poprzez zmierzenie jego średnicy kątowej możliwy jest pomiar odległości do niego.
Znając fizyczny rozmiar obiektu astronomicznego i jego rozmiar kątowy, odległość można wyznaczyć na podstawie wzoru:
gdzie:
- – rozmiar kątowy w sekundach łuku,
- – średnica danego obiektu,
- – jego odległość od obserwatora.
W kosmologii obserwacyjnej najbardziej użyteczną linijką standardową jest „horyzont dźwiękowy” w chwili ostatniego rozproszenia, mierzony poprzez badanie właściwości promieniowania tła (w szczególności kątowego widma mocy) lub akustycznych oscylacji barionów (ang. BAO). Gromady galaktyk i radiogalaktyki również mogą być wykorzystane jako linijki standardowe (przy pewnych założeniach), ale są mniej dokładnie niż połączenie metod CMB i BAO[1].
Zobacz też
- paralaksa
- świeca standardowa
Przypisy
- p
- d
- e
Wczesny Wszechświat |
|
---|---|
Rozszerzający się Wszechświat |
|
Powstawanie struktur |
|
Przyszłość Wszechświata |
|
Składowe | |
Eksperymenty | |
Znani uczeni |