Lech Smólski
porucznik uzbrojenia | |
Data i miejsce urodzenia | 14 lipca 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 30 kwietnia 1940 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | Zwiad Konny Artylerii Lekkiej |
Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
Późniejsza praca | nauczyciel |
Odznaczenia | |
Lech Wacław Smólski (ur. 14 lipca 1897 w Osięcinach, zm. 30 kwietnia 1940 w Katyniu) – porucznik uzbrojenia rezerwy Wojska Polskiego, nauczyciel, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Józefa i Joanny ze Szczepkowskich[1]. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej i uczestnik wojny z bolszewikami[1]. Po zakończeniu walk został skierowany do pracy w Warmińskim Komitecie Plebiscytowym. W 1923 ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie[1]. Następnie pracował jako nauczyciel w szkołach w Mińsku Mazowieckim, ucząc w tamtejszej Szkole Realnej Męskiej i Gimnazjum Męskim[2]. W 1929 roku przeniósł się do Częstochowy, gdzie objął stanowisko dyrektora prywatnej szkoły handlowej Stowarzyszenia Kupców Polskich. Podczas pobytu w tym mieście dał się poznać jako społecznik, pełniąc m.in. funkcję przewodniczącego Związku Oficerów Rezerwy RP oraz wiceprzewodniczącego Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był również rzeczoznawcą sądowym i radnym miejskim. Od 1935 pracował w Biurze Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[1]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 29. lokatą w korpusie oficerów rezerwy uzbrojenia[3].
Po wybuchu II wojny światowej z Częstochowy udał się do Instytutu Technicznego Uzbrojenia w Warszawie, do którego miał przydział mobilizacyjny. 5 września 1939 z Warszawy został ewakuowany na wschód. 17 września agresja sowiecka na Polskę zastała go w Mizoczu na Wołyniu. Tam też został aresztowany i osadzony w obozie w Kozielsku. 30 kwietnia 1940 został zamordowany w lesie katyńskim[4]. Jest pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
W 1919 roku ożenił się ze Stefanią Furgo. Małżeństwo miało dwójkę dzieci: syna Andrzeja i córkę Hannę[1].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (15 września 1937)[6]
5 listopada 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[7].
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy
- ↑ a b c d e Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 578.
- ↑ Jerzy Garbaczewski: Szkolnictwo w Mińsku Mazowieckim i powiecie: cz. II: uzupełnienie. [w:] Rocznik Mińsko Mazowiecki, nr 5, ss 31-37 [on-line]. mazowsze.hist.pl, 1999. [dostęp 2018-09-11]. (pol.).
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 663.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 694.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 213, poz. 356 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-23]..
Bibliografia
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Lech Smólski - polski nauczyciel z Częstochowy zamordowany w Katyniu. jadwigawisniewska.pl. [dostęp 2018-09-11]. (pol.).