Krzysztof Wrocławski
Państwo działania | Polska |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 września 1937 |
Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: folklorystyka słowiańska, kulturoznawstwo słowiańskie, literaturoznawstwo słowiańskie | |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
Doktorat | 1974 |
Habilitacja | 1976 |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek Komitetu Słowianoznawstwa |
Doktor honoris causa Uniwersytet Świętych Cyryla i Metodego w Skopju – 2000 | |
Nauczyciel akademicki | |
uczelnia | Uniwersytet Warszawski; Wydział Polonistyki; Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej |
Stanowisko | dyrektor (1978–1981) |
Odznaczenia | |
Krzysztof Dominik Wrocławski (ur. 28 września 1937 w Radomiu, zm. 23 czerwca 2022 w Warszawie[1]) – polski slawista folklorysta, kulturoznawca, historyk literatur macedońskiej, serbskiej i chorwackiej, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1978–1981 dyrektor Instytutu Filologii Słowiańskiej.
Życiorys
Krzysztof Wrocławski w 1965 ukończył studia w zakresie filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Tamże doktoryzował się (1974) oraz habilitował (1976)[2]. W latach 1967–1970 był lektorem języka polskiego na Uniwersytecie w Skopje[3]. Członek Komisji Bałkanistycznej przy Komitecie Słowianoznawstwa PAN oraz Komisji Etnolingwistycznej przy Komitecie Językoznawstwa PAN, członek Międzynarodowego Komitetu Slawistów oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[2]. Wśród wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się: Joanna Mleczko (2000), Patrycjusz Pająk (2002), Michał Stefański (2004), Magdalena Bogusławska (2004).
Prowadzi badania głównie z zakresu południowosłowiańskiej literatury ustnej i popularnej, kultury współczesnej, związków literackich i kulturowych polsko-słowiańskich. Jest autorem wielu prac poświęconych tej tematyce, a także Polonii w krajach południowosłowiańskich.
Zmarł 23 czerwca 2022 w Warszawie. Pochowany 29 czerwca 2022 na cmentarzu Powązki Wojskowe.
Był żonaty (żona Elżbieta), miał dwie córki.
Publikacje
Prace naukowe
- 1978: Z badań nad związkami między południowosłowiańską epiką i prozą ludową
- 1979-1984: Makedonskiot naroden raskažuvač Dimo Stenkoski (tom 1–2)
- 1985: Stosunki etniczne na Bałkanach w świetle kronik Macieja Stryjkowskiego
- 1989: Z badań nad współczesną ludową opowieścią wierzeniową
- 1991: Kategorie centrum i granic w kulturze ludowej
- 1991: Studia o literaturach i folklorze Słowian
- 1992: Polska ballada ludowa na tle słowiańskim. Propozycja ujęcia porównawczego
- 1992: Sporedbena monografija na makedonskoto selo Jablanica i polskoto selo Pjentki-Grenzki (tom 3, współautor)
- 2003: Polacy w Bośni, Polacy o Bośni (współautor)
Inne
- 1981: Samowiły i pasterze
- 1985: O Bogu, Jego sługach i diabelskich sztuczkach. Setnik legend południowej Słowiańszczyzny
- 1991: List z nieba, czyli epistoła o niedzieli
- 2015: Powroty do przeszłości : zeszyt z lat 1950-1954 : z tarczą Chałubińszczaka przez lata stalinizmu
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2005[4]
- Medal Zasługi Republiki Macedonii Północnej – Macedonia Północna, 2024 (pośmiertnie)[5]
Wyróżnienia
W 2000 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Świętych Cyryla i Metodego w Skopje[3]
Przypisy
- ↑ Odszedł Profesor Krzysztof Wrocławski. = 2022-06-25 [online], slawistyka.uw.edu.pl, 24 czerwca 2022 (pol.).
- ↑ a b Krzysztof Wrocławski [online], Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-20] .
- ↑ a b Д-р Кшиштоф Вроцлавски (Krzysztof Wrocławski) – МАНУ [online], manu.edu.mk [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-10] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 kwietnia 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 54, poz. 745).
- ↑ Претседателот Пендаровски одликуваше шестмина македонисти со Медал за заслуги за Република Северна Македонија [online], pretsedatel.mk, 30 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-02] (mac.).
Bibliografia
- Dr hab. Krzysztof Dominik Wrocławski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-29] .