Kornél Ábrányi
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1822 | ||
|---|---|---|---|
| Pochodzenie | węgierskie | ||
| Data i miejsce śmierci | 20 grudnia 1903 | ||
| Instrumenty | fortepian | ||
| Gatunki | |||
| Zawód | pianista, kompozytor, pisarz | ||
| |||
Kornél Ábrányi (ur. 15 października 1822 w Szentgyörgyábrány, zm. 20 grudnia 1903 w Budapeszcie[1][2]) – węgierski pianista, kompozytor i pisarz muzyczny.
Życiorys
Pochodził z zamożnej rodziny Eördögh, która później zmieniła nazwisko na Ábrányi[2]. Przypuszczalnie kształcił się w Paryżu u Fryderyka Chopina i Friedricha Kalkbrennera[1], następnie był uczniem Josepha Fischhofa w Wiedniu[1][2]. W 1860 roku założył pierwsze węgierskie czasopismo muzyczne, „Zenészeti Lapok”, które redagował do 1876 roku[1][2]. Od 1882 roku wydawał czasopismo „Zenészeti Közlöny”[1]. W latach 1875–1888 był wykładowcą Akademii Muzycznej w Budapeszcie[1][2].
Komponował utwory fortepianowe i chóralne oraz pieśni[1][2]. Jego bogata spuścizna piśmiennicza obejmuje biografie Mihálya Mosonyiego (1872) i Ferenca Erkela (1876), podręczniki z zakresu harmonii, estetyki i historii muzyki, prace na temat muzyki węgierskiej oraz autobiografię Életembl és emlékeimbl[1][2]. Przetłumaczył także na język węgierski Kunst und Revolution Richarda Wagnera (Peszt 1866)[1].
Jego wnukiem był kompozytor Emil Ábrányi[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kornél Ábrányi – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
