Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach
 A-632 z dnia 6.06.1991[1] | |||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||
 Kościół w Dobranowicach | |||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | 32-125 Wawrzeńczyce Dobranowice nr 38 | ||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 14 września | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |||||||||||
 50°08′54,3″N 20°19′15,2″E/50,148417 20,320889 | |||||||||||
| |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny, znajdujący się w Dobranowicach w powiecie krakowskim, w gminie Igołomia-Wawrzeńczyce.
Obiekt, wraz z kaplicą, cmentarzem przykościelnym oraz ogrodzeniem, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Historia
Geneza pierwotnego kościoła – odnotowana przez Jana Długosza jako drewniany pw. św. Krzyża sięga XIV w. (wzmiankowany w 1381 r. i 1382 r. oraz w 1400 r.). Zniszczoną w okresie reformacji świątynie wzniesiono na nowo w 1614 r. z fundacji Zuzanny i Jerzego Obalkowskich. Na przełomie XVI/XVII w. wieś Dobranowoce należała do pobliskiej parafii w Żębocin, po odbudowie kościoła parafia wznowiła działalność. Kościół został odnawiany w 1802 r. staraniem rodziny Treutlerów (Franciszka Treutlera) jednak z powodu złego stanu rozebrano go w 1886 r. Obecny wybudowano w 1887 roku staraniem ówczesnego proboszcz Władysława Kucińskiego według projektu Adalfa Jóżefa Opida (1838-1892) krakowskiego budowniczego, dzierżawcy Wronia, konsekrowany 10 lipca 1889 r. przez bpa Tomasza Kulińskiego[2].
Architektura
Obiekt ceglany, neogotycki, orientowany, jednonawowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie[3]. W 1975 roku budynek otynkowano[2]. Po południowej stronie kościoła stoi prosta żelazna dzwonnica.
Wystrój i wyposażenie
Wyposażenie manierystyczne z pocz. XVII wieku[3]
- freski z 1913 roku autorstwa Leona Zdziarskiego z Łęczycy[4];
- ołtarz główny i boczny południowy – barokowe z około 1614 roku, pochodzą z wcześniejszej świątyni[2][4];
- ołtarz boczny północny neogotycki z 1937 roku[4];
- ambona neogotycka z przełomu XIX i XX wieku[4];
- organy piszczałkowe z 1929 roku wybudowane przez Stefana Truszczyńskiego[4].
Kaplica cmentarna z krypta grobową
Kaplica murowana powstała przed 1887 rokiem, czyli przed budową obecnego kościoła murowanego. Spoczywają w niej właściciele dóbr Dobranowice (Poborowice), oraz księża z parafii[2].
Cmentarz parafialny
Założony ok. poł. XIX wieku, za kościołem i kaplicą cmentarną, stary przykościelny cmentarz zlikwidowano. Najstarszy grób (z żelaza) rodziny Treutlerów pochodzi z 1851 roku[2].
kaplica cmentarna
cmentarz
wnętrze kościoła
obraz Ukrzyżowanie z XVII w.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
- ↑ a b c d e Strona diecezji ↓.
- ↑ a b Krasnowolski 2013 ↓.
- ↑ a b c d e Strona parafii ↓.
Bibliografia
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Strona diecezji. diecezja.kielce.pl. [dostęp 2017-05-17].
- Strona parafii. parafiadobranowice.pl. [dostęp 2017-05-17].
