Kościół św. Wojciecha w Lewkowie

Kościół św. Wojciecha w Lewkowie

Kościół parafialny
Widok ogólny od srony wejścia i wieży
Państwo	Polska
Miejscowość	Lewków
Adres	Plac św. Floriana 10 63–410 Ostrów Wielkopolski
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia św. Wojciecha w Lewkowie
Wezwanie	Święty Wojciech
Historia Data rozpoczęcia budowy 1844 Data zakończenia budowy 1846 Aktualne przeznaczenie Kościół parafialny
Dane świątyni Styl eklektyzm Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ostrów Wielkopolski Kościół św. Wojciecha w Lewkowie
Położenie na mapie Polski Kościół św. Wojciecha w Lewkowie
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół św. Wojciecha w Lewkowie
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego Kościół św. Wojciecha w Lewkowie
51°41′34,3021″N 17°51′45,4691″E/51,692862 17,862630
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Wojciecha w Lewkowie – rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany w centrum miejscowości Lewków (powiat ostrowski, województwo wielkopolskie). Stanowi siedzibę parafii św. Wojciecha^[1].

Parafię we wsi erygowano prawdopodobnie w XIII–XIV wieku. Wzniesiono wówczas pierwszy kościół drewniany (na pewno istniał on w 1520, nosił wezwanie św. Zofii i był ufundowany przez lokalnego dziedzica, A. Koźmińskiego^[2]). Dokładne dane dotyczące parafii można wiarygodnie analizować dopiero od 1800^[3].

Pierwotnie stał w miejscu dzisiejszej świątyni drugi drewniany kościół z 1710. Eklektyczny, obecny obiekt wzniesiono w latach 1844–1846^[4]. Fundatorką była szlachcianka, Salomea z Obiezierskich oraz jej wnuk, Wojciech Lipski^[5]. W latach 1898–1900 wykonano polichromie w prezbiterium, stiukowe okładziny ścian i tabernakulum z marmuru (zniszczone przez Niemców w czasie II wojny światowej i potem odbudowane)^[2]. W 1950 świątynia otrzymała trzy dzwony, a w latach 1949–1953 nowe tynki oraz elektryczność. W 1960 i 1976 odmalowano go, a gruntowną restaurację przeprowadzono w latach 1991–1992^[2].

Jednonawowa świątynia jest zbudowana na planie prostokąta. Ma wtopioną w bryłę kwadratową wieżą ze pinaklami na narożach^[5].

Wnętrze kościoła wykonane jest w stylu neorenesansowym i pochodzi z lat 1871–1872^[4]. W ołtarzu głównym wisi kopia obrazu św. Marii Samotrzeciej ze św. Janem autorstwa Murilla (Luwr). Namalował ją Leon Kapliński. Cenny jest również obraz św. Barbary. Żelazna, kuta krata w kruchcie ma ornamentykę w stylu regencji i datę 1732^[4], jak również inicjały Katarzyny Pawłowskiej, ksieni ołobockiej. Kupiono ją w 1817 z konwentu cysterskiego w niedalekim Ołoboku. Na wyposażeniu znajduje się kamienna chrzcielnica^[5]. W tylnej części wiszą obrazy Męczeństwo św. Sebastiana (szkoła włoska, XVII wiek) i Adoracja Matki Bożej przez św. Zofię z trzema córkami (pierwsza połowa XVII wieku)^[2].

Przy kościele wznosi się kaplica grobowa Lipskich, pochodząca z końca XIX wieku. W 1970 umieszczono na niej tablicę pamiątkową ku czci Wojciecha Lipskiego, który był polskim działaczem narodowym i gospodarczym. Ponadto znajdują się tu groby lokalnych proboszczów oraz symboliczna mogiła Szymona Sadowskiego, powstańca listopadowego, wiarusa Wojciecha Lipskiego, zniszczona przez Niemców i odbudowana w 2020^[6]. W otoczeniu kościoła rosną dęby o obwodach pni ponad 580 cm^[4].

• 
  Kaplica Lipskich
• 
  Kaplica Biernackich
• 
  Jedna z rzeźb bramnych
• 
  Elewacja boczna